اروپا به دنبال ساخت ابررایانه‌های کلاس جهانی
ابررایانه‌های قدرتمند دنیا
چین دارای سریع‌ترین ابررایانه جهان موسوم به «Sunway TaihuLight» با ۹۳ پتافلاپس(۹۳ میلیون میلیارد یا ۱۰ به توان ۱۵ عملیات نقطه شناور در هر ثانیه) قدرت محاسبه است. فلاپس(FLoating point OPerations per Second) به معنی «عملیات نقطه شناور در ثانیه»، مقیاسی برای سنجش کارآیی پردازشگر رایانه‌ها است. فلاپس واحد اندازه‌گیری سرعت پردازش داده‌ها از طریق رایانه است. هر ترافلاپس معادل یک تریلیون (یا ۱۰ به توان ۱۲) عملیات نقطه شناور بر واحد ثانیه است.
چین همچنین در حال کار روی ابررایانه «Tianhe-۳»، اولین ماشین جهان با بیش از ۱۰ برابر قدرت TaihuLight است و انتظار دارد که تا سال ۲۰۲۰ آن را در اختیار داشته باشد. دیگر ابررایانه‌های قدرتمند دنیا در ژاپن، آمریکا و در همه جا جز اروپا (به غیر از سوئیس که بخشی از اتحادیه اروپا نیست) واقع شده است. تنها ابررایانه بزرگ اروپایی «Atos SE» است. این دستگاه در رتبه‌بندی ابررایانه‌های جهان رتبه ۵۵ را دارد و اولین مرحله از یک سوپرکامپیوتر ۲۵ پتافلاپسی است که کمیته انرژی‌های جایگزین فرانسوی و کمیسیون انرژی اتمی از آن استفاده می‌کنند. در حال حاضر سازمان‌های هواشناسی، فضایی و دیگر سازمان‌های دولتی در اروپا، همراه با شرکت‌های خصوصی اروپایی مانند «دایملر» و «ایرباس» باید زمانی را از سوپرکامپیوترهای آمریکایی یا ژاپنی اجاره کنند.
این یک خطر است که اطلاعات اختصاصی حساس، اسرار تجاری و سایر اطلاعات را در معرض درز یا سرقت قرار می‌دهد. اگر اختلاف یا بحران اتفاق بیفتد، احتمالا اروپا دسترسی به این ابررایانه‌ها را از دست می‌دهد. خرید و توسعه تکنولوژی ابرکامپیوتری به طرز باورنکردنی و عجیبی گران است. به‌عنوان مثال انتظار می‌رود توسعه این ماشین‌ها تا نیم میلیارد دلار هزینه داشته باشد. اروپا برای خرید و توسعه آنها ۴۸۶ میلیون دلار هزینه می‌کند و باقی‌مانده این مبلغ از ۲/ ۱ میلیارد دلار نیز از سوی کشورهای عضو تامین خواهد شد. این برنامه برای اولین بار دستگاه‌هایی را می‌سازد که بتوانند با سوپرکامپیوترهای برتر فعلی رقابت کنند و سپس تا سال ۲۰۲۳ ماشین‌های انحصاری خود را توسعه دهند.
ارسال نظر