پژوهشگران «دانشگاه واشنگتن» (UW) آمریکا، روشی برای پخش ویدئو طراحی کرده‌اند که مصرف آن تا ۱۰ هزار برابر، کمتر از روش‌های قدیمی است. ترفند پژوهشگران این است که با استفاده از انتقال هوشمند بی‌سیم، بیشتر کارهای دشوار را به ابزار دیگری محول کنند. دوربین‌های معمول، باید پیش از فرستادن ویدئو به‌صورت بی‌سیم، آن را پردازش و فشرده کنند. در این روش، پیکسل‌های دوربین به طور مستقیم به آنتن بی‌سیم متصل می‌شوند و برای ارسال داده‌ها به تلفن یا رایانه‌ای که مراقب پردازش اطلاعات است، از «بک‌اسکتر» (backscatter) که سیگنال‌ها را به ابزار می‌فرستد، استفاده می‌کنند. در حال حاضر، ابزارهایی که از بک‌اسکتر استفاده می‌کنند، وجود دارند اما تاکنون به استفاده از داده‌های کم محدود بوده‌اند؛ درحالی که این ابزار می‌تواند یک ویدئوی ۷۲۰پی را ارسال کند.

در آینده نزدیک، کاربران می‌توانند ویدئوها را از عینک خود ارسال کنند. عینک‌های کنونی، به ۱۰ فریم در ثانیه و تا فاصله ۱۴ فوت محدود می‌شوند. البته نوعی دوربین امنیتی وجود دارد که عملکرد آن تا ۱۳ فریم در ثانیه است. در صورتی که عینک‌های هوشمند و دوربین‌های پوشیدنی، تولید نیرو را با استفاده از سیگنال‌های رادیویی انجام دهند، کاربران خواهند توانست ابزاری با باتری‌های کوچک‌تر یا حتی بدون باتری داشته باشند. شاید این فناوری، به تولید دوربین‌های پوشیدنی برای مکان‌های غیرمعمول منجر شود. دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند پس از تولید این ابزار، هر ورزشکاری بتواند در مسابقات ورزشی، یک دوربین پوشیدنی داشته باشد که به باتری نیازی ندارد.