اما سایت‌هایی مانند «یو اس‌ای تودی» و NPR متنی را هنگام باز شدن صفحه اول به کاربر اروپایی نشان داده و از آنها می‌خواهند تا قواعد بازدید از سایت را درزمینه ردیابی دیتای بازدیدکننده تایید کنند یا مثلا نسخه متنی سایت را بازکرده و ببینند.   یو اس‌ای تودی نیز سایتی را برای کاربر اروپایی تهیه‌کرده که کمتر دیتای کاربر را ردیابی می‌کند. البته داستان بازشدن یا نشدن سایت‌های بزرگ در اروپا با اجرای قانون GDPR مربوط به سایت‌های خبری نبوده و سایر سایت‌های مهم ازجمله history.com نیز از دسترس کاربران اروپایی خارج ‌شده است. به نظر برخی از سایت‌ها به‌جای تطابق محتوای خود با قانون GDPR، ترجیح داده‌اند تا خود را در اروپا از کار بیندازند. در قانون GDPR آمده است اگر سایتی منطبق با «مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی» جلو نرفته و دیتای کاربران اروپایی را ردیابی کند، معادل ۴ درصد از درآمد کل خود را باید به‌عنوان جریمه بپردازد.