او در این باره می‌افزاید: برای به‌کارگیری مدل‌های ردیابی افسردگی به شیوه‌ای قابل قیاس باید محدودیت‌های استفاده از اطلاعات کمتر شوند. برای این منظور مدل باید در محاورات عادی به‌کار گرفته شود تا بتواند دقیق تر وضعیت روحی و عکس العمل افراد را بررسی کند. محققان متون و محاورات افراد افسرده و عادی را وارد این مدل کردند. به این ترتیب الگوهای ردیابی افسردگی ایجاد شدند. این الگوها موارد مختلفی را شامل می‌شوند، مانند استفاده معمول از کلماتی مانند غمگین یا بی‌حوصله و سیگنال‌های صوتی یکنواخت. الهانای در این باره می‌گوید: این الگوها بیشتر در افراد افسرده مشاهده می‌شود. در مرحله بعد اگر همین توالی الگوها در افراد مورد آزمایش دیده شود، مدل هوش مصنوعی می‌تواند افسردگی افراد را پیش بینی کند. این مدل در آزمایش‌ها با ۷۷ درصد موفقیت افسردگی را تشخیص داده است. در آینده این مدل می‌تواند در اپلیکیشن‌های موبایل برای ردیابی اختلالات ذهنی و ارسال پیام هشدار به‌کار گرفته شود.