وی ادامه داد: بر این اساس در این مطالعه از روش‌های ساده برای سنتز «کربن دات» و نانوذره‌ مغناطیسی آهن پوشش‌دار شده با طلا استفاده شد و سپس این نانوذرات در یک طراحی ساده، برای شناسایی ویروس HTLV-I مورد استفاده قرار گرفتند. زارعی ویروس انسانی لنفوسیت T نوع اول یا HTLV-I را اولین ویروس سرطان‌زای شناخته‌شده‌ انسانی دانست و اظهار کرد: این ویروس عامل نوعی سرطان خون به نام لوسمی سلول T بالغان (ATL) و چندین بیماری دیگر است. مناطق بومی این ویروس، جزایر کارائیب، ژاپن، آمریکای‌جنوبی، آفریقای مرکزی و جنوب هندوستان هستند و در ایران نیز استان خراسان و به‌خصوص شهر مشهد به‌عنوان یک منطقه اندمیک با شیوع ۵ درصد گزارش شده‌است؛ از این‌رو هم‌اکنون تشخیص آلودگی در مراکز انتقال خون کشور و به‌خصوص در شهر مشهد با یک فرآیند پرهزینه انجام می‌شود. بنابراین طراحی زیست حسگرهای کارآمد برای شناسایی ارزان‌قیمت این ویروس ضروری به‌نظر می‌رسد.

این محقق با بیان اینکه انتقال انرژی بین نقاط کربنی و نانوذرات مغناطیسی آهن پوشش داده شده با طلا سازوکار عملکرد این نانوحسگر را تشکیل می‌دهد، ادامه داد: به این‌صورت که همپوشانی طیف نشری نقاط کربنی و طیف جذبی نانوذرات مغناطیسی آهن پوشش داده شده با طلا، فاصله‌ چند نانومتری بین نانوذرات دهنده و گیرنده‌ انرژی و همچنین برهمکنش دوقطبی- دوقطبی شرایط لازم را برای عملکرد مطلوب این نانوحسگر فراهم می‌کند.

زارعی درباره مراحل سنتز نانوحسگر و آزمون‌های مورد استفاده جهت ارزیابی کارآیی آن، گفت: ابتدا نانوذرات کربن‌دات با قطر ۵/ ۱ نانومتر و نانوذره‌ مغناطیسی آهن پوشش‌دار شده با طلا با قطر حدود ۹۰ نانومتر سنتز شدند. سپس دو کاوشگر الیگونوکلئوتیدی اختصاصی که مکمل بخش‌های ابتدایی و انتهایی توالی ویروس هدف هستند، طراحی و سنتز شدند. در ادامه از روش‌های پراکندگی نور دینامیکی (DLS) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) برای تعیین اندازه‌ نانوذرات، از طیف‌سنجی مادون‌قرمز تبدیل فوریه برای شناسایی گروه‌های عاملی روی نانوذرات و از طیف‌سنجی مرئی-فرابنفش و فلوئورسانس برای تعیین عملکرد زیست حسگر و تشخیص هدف استفاده شد. به گفته مجری طرح، حد تشخیص این زیست‌حسگر برای تشخیص ویروس هدف، ۱۰ نانومولار و ناحیه‌ خطی بین ۱۰ تا ۳۲۰ نانومولار است.

نتایج این تحقیقات که از سوی دکتر محدثه زارعی‌قبادی پژوهشگر پسادکترا در مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران در گروه تحقیقاتی دکتر هدایت‌الله قورچیان و با همکاری دکتر سیدحمیدرضا مژگانی عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز، دکتر مهدی نوروزی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر فریبا دشتستانی و دکتر فاطمه حکیمیان از محققان مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک و دکتر امیر یادگاری محقق دانشگاه مارکیت آمریکا اجرایی شده، در مجله‌ Scientific reports با ضریب تاثیر ۱۲۲/ ۴منتشر شده‌ است.

اخبار مرتبط