برنامه پینترست برای ترویج زندگی آفلاین
از زمان شروع به کار پینترست در سال ۲۰۱۰، این پلت‌فرم توانسته چیزی حدود ۲۵۰ میلیون کاربر ماهانه جذب کند. البته این رقم در مقایسه با کاربران ماهانه توییتر، اینستاگرام و فیس‌بوک خیلی کمتر است.پینترست در ابتدا عمدتا به‌عنوان ابزاری برای والدین به‌خصوص مادرها عرضه شده بود. با گذشت زمان این پلت‌فرم گسترش بیشتری پیدا کرد و کاربران مختلفی را جذب کرد. امروزه افراد حرفه‌ای و خلاق به‌طور روزافزون از این برنامه برای یافتن ایده‌های جدید استفاده می‌کنند.
برخلاف دیگر شبکه‌های اجتماعی، در پلت‌فرم پینترست از اینفلوئنسرها که با دریافت پول از اسپانسرها اقدام به تبلیغ می‌کنند خبری نیست. ضمنا پینترست به کاربران این امکان را داده صفحات خود را در حالت شخصی نیز قرار دهند. سیلبرمن در جایی از مصاحبه خود گفت: «کارهای زیادی وجود دارد که با انجام دادن آنها می‌توانیم کاربران بسیار بیشتری جذب کنیم اما این کار را هرگز انجام نمی‌دهیم چراکه با ماهیت اصلی پینترست مغایرت دارد. بنابراین حاضر نیستیم برای جذب کاربر بیشتر دست به هرکاری بزنیم و اصول اولیه خودمان را زیر پا بگذاریم.» در کل سیلبرمن علاقه‌ای به اجتماعی شدن پلت‌فرم خود ندارد و ترجیح می‌دهد پینترست شخصی و غیر اجتماعی بماند.
البته سیلبرمن هم اعتراف کرده که برخی از پست‌ها و تصاویر موجود در پینترست هم ممکن است عواقب ناخواسته‌ای به همراه داشته باشند. برای مثال زمانی که شخصی وارد این پلت‌فرم می‌شود تا ایده‌های جدیدی برای برگزاری جشن هالووین پیدا کند ممکن است با تصاویر و ایده‌هایی مواجه شود که اجرای آنها در توان او نباشند و این مساله حس نابرابری را در ذهن او به وجود بیاورد، چراکه توان مالی برگزاری چنین جشن‌هایی را ندارد. طبق مطالعات حس حسادت به زندگی دیگران در شبکه‌های اجتماعی یک حس معمول است که حتی ممکن است در پلت‌فرم پینترست هم چنین احساسی به وجود بیاید. با اینکه شبکه‌های اجتماعی از جمله فیس‌بوک و توییتر بارها از طرف رسانه‌ها و رگولاتوری‌ها به انتشار اخبار جعلی متهم شده‌اند، پینترست توانسته بی‌سر و صدا خودش را از این اتهامات دور نگه دارد. البته این پلت‌فرم هم در گذشته به‌عنوان ابزاری برای گسترش پروپاگاندای روسی استفاده شده بود.
در کل سیلبرمن درباره تاثیرات اینترنت بر جامعه در آینده بسیار خوش‌بین است. او در این‌باره گفت: «من هیچ‌وقت به تکنولوژی به‌عنوان یک ابزار خوب یا بد نگاه نکرده‌ام. تکنولوژی نه کاملا خوب است نه کاملا بد. من معتقدم تکنولوژی یک ابزار است. سوالی که شرکت‌های بزرگ تکنولوژی و رهبران آنها باید از خودشان بپرسند این است که از تکنولوژی برای چه مقاصدی می‌خواهند استفاده کنند؟»
ارسال نظر