موانع فنی عامل اصلی این مشکل هستند. ادغام هوش‌مصنوعی و قراردادهای هوشمند که امروز وجود دارند، عملا غیرممکن است. این دو به پارادایم‌های برنامه‌نویسی کاملا متفاوتی وابسته‌اند و درحالی‌که قراردادهای هوشمند، جهت کاهش هزینه‌های تراکنش، از کمترین میزان داده استفاده می‌کنند، بسیاری از مدل‌های هوش‌مصنوعی جهت تصمیم‌گیری، از مقادیر عظیمی از داده به همراه میزان بالایی از منابع رایانشی استفاده می‌کنند. قراردادهای هوشمند همچنین بسیار سخت‌گیر هستند، به این معنا که تنها هنگامی می‌توان به یک خروجی دست‌ یافت که دامنه‌ای از پارامترهای سخت‌گیرانه برآورده شوند. 

در نتیجه قراردادهای هوشمند می‌توانند برای دنیای هوش‌مصنوعی نامناسب باشند؛ جایی که رسیدن به دقت صددرصد دشوار است، مخصوصا در زمینه تشخیص تصویر و صوت. تقاضا برای انعطاف‌پذیری، موجب نیاز به نسل جدیدی از قراردادهای هوشمند شده است، قراردادهای هوشمندی قادرند از پس ورودی‌هایی با دقت بالا (هرچند ناقص) برآیند و یک خروجی بی‌نقص دریافت کنند، همان‌طور که فروم زنجیره بلوکی اتحادیه اروپا اخیرا در گزارشی اعلام کرد که ادغام این دو فناوری نه تنها مطلوب، بلکه یک ضرورت است. کارشناسان در این باره می‌گویند: «در دنیای واقعی، به خصوص در موارد کاربرد در مقیاس وسیع، زنجیره بلوکی، هوش‌مصنوعی و اینترنت اشیا احتمالا در ارتباط با هم کار خواهند کرد. در یک شهر هوشمند، زنجیره بلوکی می‌تواند در سطحی زیرساختی با اینترنت اشیا و هوش‌مصنوعی ادغام شود. این ادغام در جهت مدیریت سیستم‌های حیاتی که شهرها به آنها وابسته‌اند و همچنین بهبود کیفیت زندگی برای ساکنان از طریق محیط‌های شهری با طراحی بهتر و امن‌تر خواهد بود.»

  موارد کاربردی

پروژه‌های فضایی می‌توانند با استفاده از برنامه‌های غیرمتمرکز، فرصتی جهت هر چه پیشرفته‌تر شدن از وضعیت کنونی خود را به‌دست آورند. هوش‌مصنوعی می‌تواند راهبردهای معاملاتی را آگاه‌سازی کند و قراردادهای هوشمند می‌توانند بسیار منعطف‌تر شوند. پلت‌فرم‌های زنجیره بلوکی فرصت ارائه جایگزینی مناسب برای کلیدهای خصوصی دارند.

 به‌خاطر سپردن و ذخیره ایمن این کلیدها اغلب می‌تواند دشوار باشد؛ به‌خصوص که کاربران امکان دسترسی به حساب‌های بانکی خود را از طریق تشخیص چهره به‌دست آورده‌اند. هوش‌مصنوعی و زنجیره بلوکی همچنین می‌توانند در کنار هم در بسیاری از زمینه‌های دیگر از جمله کلان‌داده و اینترنت اشیا، بیمه، تولید صنعتی، خدمات درمانی، لجستیک و بسیاری دیگر به‌کار گرفته شوند. در تمام موارد، هوش‌مصنوعی نقش مهمی در پردازش داده یا خودکارسازی وظایف انسانی در جهت تغذیه‌رسانی اطلاعات به زنجیره بلوکی ایفا می‌کند.

متخصصان اظهار داشته‌اند که هوش‌مصنوعی می‌تواند در بسیاری از وظایف، درست به اندازه افراد موثر باشد و از آن بهتر اینکه هوش‌مصنوعی می‌تواند به صورت ۲۴ در ۷ عمل کند، بی‌آنکه دچار خستگی شود یا مستعد خطای انسانی باشد.