تامین مالی زنجیره‌ای، مجموعه‌ای از شیوه‌ها و عملیات تامین مالی از قبیل تنزیل اسناد دریافتنی، خرید دین، عاملیت، عاملیت معکوس، پرداخت تسهیلات و اوراق بهادار‌سازی اسناد دریافتنی است که در چارچوب روش‌های زنجیره‌ای، منجر به بهبود مدیریت سرمایه ‌در گردش بنگاه‌های تولیدی می‌شود. در این روش، به جای شیوه سنتی دریافت تسهیلات مستقیم توسط بنگاه‌های اقتصادی، فرآیند تامین مالی بنگاه‌ها به‌صورت پیوسته و در طول زنجیره‌های تامین و مبتنی بر جریان واقعی کالا و خدمت صورت می‌گیرد.

در تامین مالی زنجیره‌ای، امکان به‌کارگیری انواع شیوه‌های تعهدی برای تامین مالی بنگاه‌ها وجود دارد که منجر به کاهش نیاز بنگاه‌ها به تسهیلات جدید خواهد شد.

با پیاده‌سازی تامین مالی زنجیره‌ای، شفافیت و کارآیی فرآیند تامین مالی افزایش یافته و هزینه تمام‌شده محصول کاهش می‌یابد و ضمن تسهیل و تسریع تامین مالی بنگاه‌های اقتصادی به پایداری و بهبود ترازنامه بانک‌ها نیز کمک می‌کند.

لازم به ذکر است که نقش بانک مرکزی در توسعه تامین مالی زنجیره‌ای، نقش سیاستگذاری و تنظیم‌گری در چارچوب ماموریت‌های اصلی است و اجرای شیوه‌های مختلف تامین مالی زنجیره‌ای بر عهده شبکه بانکی خواهد بود. تاکنون بخشی از مقدمات پیاده‌سازی تامین مالی زنجیره‌ای با همکاری شبکه بانکی و دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط فراهم شده و با ابلاغ دستورالعمل وشیوه‌‌نامه‌های اجرایی، اجرای آزمایشی طرح از طریق برخی بانک‌های منتخب و در زنجیره‌های محدود آغاز خواهد شد. در این زمینه، شیوه‌نامه اجرایی استفاده از برات الکترونیکی در تامین مالی زنجیره‌ای نیز به‌عنوان یکی از ابزارهای مورد استفاده در این شیوه، تصویب و به بانک‌ها ابلاغ شده است. به تدریج با تکمیل زیرساخت‌ها و دریافت بازخورد از روند اجرای طرح، دامنه شمول آن به سایر رشته‌فعالیت‌ها و سایر بانک‌ها گسترش خواهد یافت.