پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روند بسیار سریع وقایع و سپس وقوع جنگ تحمیلی، زمان قابل توجهی را از سران انقلاب و مسوولان تازه کشور گرفت. پس از آن نیز دولت‌هایی با اسامی سازندگی و اصلاحات مستقر شدند و امروز پس از سه دهه از پایان جنگ تحمیلی، همچنان آثار بیکاری و تورم بالا در کنار رکود اقتصادی بر اقتصاد ایران آشکارا مشهود است. در این سال‌ها اقتصاددانان همواره نسبت به سیاست‌های دولت هشدارهای جدی داده‌اند؛ اما مسوولان سیاسی این توصیه‌ها را معمولا خام ارزیابی کرده و اقتصاددانان را متهم به یک‌جانبه‌گرایی کرده‌اند. برای نمونه دقیقا اتفاقی که در اوایل دهه ۱۳۵۰ رخ داد، در میانه دهه ۱۳۸۰ تکرار شد. افزایش درآمدهای نفتی در دهه ۵۰ به افزایش شدید اعتبارات طرح‌های عمرانی و واردات انجامید و در دهه ۸۰ نیز این موضوع به‌صورت‌های مشابه و همراه با افزایش وام‌دهی تکرار شد. آثار اقتصادی و اجتماعی این سیاست‌ها کم‌و‌بیش همان نتایج سابق را داشت؛ با این تفاوت که تحریم‌های بین‌المللی و تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا نیز بر آن افزوده شد. اقتصاددانان در این پرونده به بررسی عملکرد دولت‌های مختلف پس از انقلاب پرداخته و دستاورد‌های اقتصادی چهار دهه گذشته را بررسی و نقد کرده‌اند.