جذابیت‌های کوتاه مدت

امین آذریان/ کارشناس بازار سرمایه یکی از شاخصه‌های مهم در هر بازاری، سرمایه‌گذاران آن هستند. حال اینکه برای بررسی نگاه سرمایه‌گذاران به سرمایه‌گذاری در بازار سهام و همچنین از سوی دیگر بنگاه‌های فعال در بازار سرمایه ، باید به این نکته توجه کرد که نگاه اصلی و مهم یک سرمایه‌گذار در به جریان انداختن سرمایه خود و کسب سود به اندازه ریسکی است که متحمل می‌شود. در این میان نکته قابل اهمیت برای بنگاه و به عبارت دقیق‌تر موضوع مهم و حیاتی برای آن، حفظ و توسعه جریان نقدی است.

تقسیم سود بنگاه‌ها به سهامداران آن‌چنان که برای سهامداران جذاب است، برای بنگاه‌ها و شرکت‌های فعال در بازار جذاب نیست. با توجه به اینکه بعضا کمبود نقدینگی برای بنگاه به‌وجود می‌آورد و بنگاه را مجبور به تامین نقدینگی از منابع خارج از مجموعه می‌کند، جذابیتی برای بنگاه ندارد. ولی به‌دلیل جذب رضایت سهامداران در جهت سرمایه‌گذاری‌های آینده که نکته مهم و قابل اهمیت یک بنگاه است، مدیران سعی در جلب رضایت و تقسیم سود سهام می‌کنند. همچنین با توجه به مهلت ٨ ماهه که در قوانین قانون تجارت دیده شده است و پرداخت بخشی از سود سهام به سهامداران و ذخیره کردن بخشی از سود در مجموعه، مدیران ترغیب می‌شوند که اهمیت سرمایه‌گذاری در مجموعه و میزان تقسیم سود را در سیاست‌های مهم خود قرار دهند.  جالب است در مقاله‌ای با عنوان «سهامداران نهادی و سیاست تقسیم سود»  ٨٢٧٩ شرکت از ٣٧ کشور جهان را مورد مطالعه و بررسی قرار داده‌اند. نتیجه به‌دست آمده از این تحقیق، جالب و تامل‌برانگیز است که شرکت‌هایی که سودهای بالایی داشتند و فرصت‌های سرمایه‌گذاری محدودی دارند، احتمال زیادی دارد که سود سهام تقسیم کنند. ولی یک نکته حائز اهمیت برای بنگاه ها، توجه به وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور به عنوان یکی از عوامل مهم ریسک سیستماتیک در بازار سرمایه است، که با توجه به معیار نبود اطمینان (کمبود نقدینگی) باید مورد توجه بنگاه‌ها قرار بگیرد.

یکی از تصمیمات تاثیرگذار روی سرمایه سهامداران، بحث تامین مالی از طریق افزایش سرمایه است. این امر از طریق آورده نقدی، سود انباشته، مطالبات حال شده و صرف سهام صورت می‌گیرد. تامین مالی از طریق افزایش سرمایه برای شرکت‌های نوپا و رو به رشد که نیازمند تامین منابع مالی برای تحقق برنامه‌ها و صرف هزینه در اتفاق‌های غیرمترقبه است اصولا نباید سرمایه‌گذاران را تحت‌تاثیر قرار ‌دهد. این امر با توجه به اینکه بنگاه‌ها امید به ارتقا و رشد دارند، موجب نگرانی سهامداران نمی‌شود ولی این مهم در شرکت‌هایی که در مرحله بلوغ هستند، متفاوت است و سهامداران را با احتیاط بیشتری روبه‌رو می‌کند. برای جمع بندی در این موضوع با توجه به پیشینه و تحقیقات بسیاری که در این دو موضوع در سالیان گذشته صورت گرفته، اخذ تصمیم در خصوص سیاست تقسیم سود از طرف شرکت‌ها و مدیران بنگاه‌ها می‌تواند در تصمیم گیری‌های ذی‌نفعان و سرمایه‌گذاران در برنامه‌های آتی مجموعه نقش کلیدی داشته باشد. همچنین می‌تواند ابزاری برای پیش‌بینی برنامه‌های آتی شرکت به ذی‌نفعان و سهامداران ارائه دهد.