او همین‌طور از تهیه دستورالعمل این طرح خبر داد و تصریح کرد: «دستگاه‌های دولتی با اولویت زمین‌های خود باید بتوانند شرایط را برای خانه‌دار کردن کارمندانشان فراهم کنند. توسعه مسکن با در اختیار قرار دادن زمین‌های دولتی سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها رونق می‌گیرد، به همین دلیل برای تحقق این موضوع نیاز است تا اقدام متفاوتی از اقداماتی که پیش‌تر انجام شده است، انجام بگیرد. بخشی از این اقدامات شامل همراهی برای صدور مجوزهای مسکن در قالب شهرک‌هایی است که می‌تواند در حریم شهرها ایجاد شود که مصداق شهری جدید و نه شهر در مقیاس‌هایی است که در شهرهای جدید ایجاد می‌شود. این مکان‌ها باید واجد تاسیسات زیربنایی باشند تا بتوانند رونق جدی در ساخت‌وساز مسکن را با ویژگی توجه به کیفیت زندگی برای مردم ایجاد کنند.»

مطابق با آنچه به‌عنوان جزئیات اولیه از طرح تدوین شده برای تامین مسکن کارمندان دولت منتشر شده، کارکنان فاقد مسکن دولت با پرداخت ماهی معادل ۲۰‌درصد حقوق ماهانه به مدت ۲۵ سال، صاحب یک واحد مسکونی به روش تقسیط کامل می‌شوند. دوره انتظار ۷ ساله برای دریافت واحد لازم است.

کارمندان متقاضی مسکن چنانچه قادر به پرداخت نقدی ۱۶‌درصد از کل بهای تمام‌شده باشند، عملیات تقسیط به مدت ۲۰ سال خواهد بود و مدت زمان انتظار برای دریافت خانه‌های ساخته شده در قالب این طرح نیز به جای ۷ سال به ۲ سال کاهش پیدا می‌کند.

پس از طرح ملی بازآفرینی شهری، این دومین طرح وزارت راه و شهرسازی برای بخش مسکن است که طی یکسال اخیر تدوین و از آن رونمایی شده است. اگرچه به نظر می‌رسد این طرح می‌تواند در تامین مسکن برخی از کارمندان دولت اقدام مثبتی تلقی شود، اما بررسی‌های اولیه از جزئیات این طرح سوالات متعددی را پیش روی کارشناسان و صاحبنظران این حوزه قرار داده است.

 از جمله آنکه هدف اصلی از اجرای این طرح، مشخص نیست یا آنکه آیا دستگاه‌های مختلف در واگذاری اراضی متعلق به خود به این طرح همکاری خواهند کرد یا خیر؟ در صفحه امروز باشگاه اقتصاددانان، علاوه بر بررسی ابعاد مختلف این طرح، ابهامات و سوالات اولیه از نحوه تدوین و اجرای این طرح مورد واکاوی قرار گرفته است.