زمزمه‌های واگذاری سرخابی‌ها از بهمن ۹۳شروع شد. در این تاریخ پرسپولیس و استقلال به مزایده گذاشته شدند و چهار دور مزایده برگزار شد که در نهایت خریداری برای استقلال پا پیش نگذاشت و دو خریدار پرسپولیس هم تایید اهلیت نشدند. سرانجام بهار سال بعد دولت با اعلام «فرهنگی» بودن این دو باشگاه، قید واگذاری آنها را زد. تا اینکه در پاییز سال ۹۷ وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد، قصد دارد هر طور که شده این دو باشگاه را به بخش خصوصی‌سازی واگذار کند. بر این اساس نام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس از گروه ۳ واگذاری‌ها و درج عنوان فرهنگی بودن خارج شد تا به این ترتیب این مانع قانونی از سر راه واگذاری این دو باشگاه برداشته شود و قرار شد تا پایان سال ۹۷ قرمز و آبی‌های پایتخت از طریق مزایده واگذار شوند.

هر چند در راستای واگذاری سرخابی‌ها عملا هیچ بستر و زمینه‌سازی مناسبی صورت نگرفت؛ ولی در این میان نمایندگان مجلس نیز در جریان تصویب لایحه بودجه سال ۹۸ کل کشور به استناد بند هـ تبصره ۲ قانون بودجه کل کشور، بندی جدید را مصوب کردند؛ به‌طوری‌که با تصویب نمایندگان مجلس، وزارت ورزش و جوانان مکلف شد با همکاری سازمان بورس و اوراق بهادار و سازمان خصوصی‌سازی حداکثر تا پایان شهریورماه ۱۳۹۸ شرایط پذیرش دو شرکت فرهنگی، ورزشی پرسپولیس و استقلال را در بازار پایه فرابورس فراهم کند. به‌طوری‌که مقرر شد پس از پذیرش این دو باشگاه در بازار پایه فرابورس و عرضه ۵ درصد سهام، هر یک از دو شرکت جهت کشف قیمت نیز ۵۱ درصد سهام آنها به‌صورت بلوکی و باقی سهام به‌صورت خرد در این بازار عرضه ‌شود تا به این ترتیب سرخابی‌های پایتخت برای همیشه خصوصی ‌شوند.

البته بازهم این امر نتیجه نداد و با گذشت بیش از دو ماه از پایان شهریور ماه، فعالیتی در زمینه خصوصی شدن سرخابی‌ها مشاهده نشد. البته از چند روز پیش دوباره خبر آغاز تلاش‌ها برای واگذاری پرسپولیس و استقلال به بخش‌خصوصی در محافل رسانه‌ای منتشر شد که تاکیدی بر واگذاری این دو باشگاه از سوی وزارت ورزش دارد. حال جدا از عزم جدی مسوولان برای واگذاری سرخابی‌ها، کارشناسان ابهامات زیادی را پیش‌روی خصوصی شدن این دو باشگاه می‌دانند؛ ابهامات جدی در مورد ارزش دارایی‌های ثابت و برند پرسپولیس و استقلال، همچنین بدهی‌های سنگین و وضعیت نامطلوب صورت‌های مالی این دو باشگاه دولتی، مانع خصوصی‌سازی‌شان شده است. اما فارغ از این موانع حقوقی و مالی، آیا دو باشگاه پرسپولیس و استقلال از لحاظ اقتصادی اصلا آمادگی واگذاری به بخش خصوصی را دارند؟ آیا برای یک سرمایه‌گذار توجیه دارد که یکی از این دو باشگاه را بخرد؟ در واقع بیشترین چیزی که باعث می‌شود خصوصی‌سازی این دو باشگاه‌ عملا توجیه اقتصادی نداشته باشد، این است که دخل و خرج آنها به هیچ وجه به هم نمی‌خورد و تناسبی در این زمینه وجود ندارد. بزرگ‌ترین مشکل باشگا‌ه‌های فوتبال در ایران درآمد کم و هزینه زیاد است.

در این میان کارشناسان نکته دیگری را برای خصوصی‌سازی این دو باشگاه مطرح می‌کنند و در پاسخ به اینکه بازارهای هدف سه منبع درآمدی یک باشگاه فوتبال در ایران چقدر آزاد است، معتقدند که درآمدهای تلویزیونی، درآمدهای تجاری و درآمدهای روز مسابقه یک منبع درآمدی برای هر باشگاه فوتبال است که در ایران چندان قابل دستیابی نیست.

اخبار مرتبط