سلامت قربانی اقتصاد

بسیاری از دانشمندان علوم سیاسی معتقدند این الگو تصادفی نیست. پوپولیست‌های غیرلیبرال دیدگاه‌های دانشمندان را رد و تئوری‌های توطئه را تقویت می‌کنند. استیون لویتسکی، دیگر نویسنده کتاب چگونه دموکراسی‌ها می‌میرند می‌گوید: «در اغلب موارد، پوپولیست‌های غیرلیبرال علیه متخصصان و متفکران از هر گروه و دسته‌ای موضع‌گیری می‌کنند. این رهبران ادعا می‌کنند از درکی برخوردارند که متخصصان از آن بی‌بهره هستند. این نوع نگاه برای مقابله با ویروس کرونا موثر نیست.»

در برزیل بولسونارو دو وزیر بهداشت را برکنار کرد و خواستار بازگشایی اقتصاد و لغو محدودیت‌ها بوده است و در ایالات‌متحده ترامپ تقریبا به مدت دو ماه با این پیش‌بینی که ویروس کرونا معجزه‌وار از میان خواهد رفت دیدگاه‌های دانشمندان را رد می‌کرد. در بریتانیا دولت بوریس جانسون در ابتدا و با آنکه دیگر کشورهای اروپایی در قرنطینه به سر می‌بردند گردهمایی‌های کوچک و بزرگ را تشویق می‌کرد. هر چهار رهبر اوایل همه‌گیری ویروس کرونا آشکارا دستورالعمل‌های محافظتی در برابر ویروس کرونا را رد می‌کردند، ماسک نمی‌زدند و به دست دادن ادامه می‌دادند.

البته این الگوی رفتاری به این چهار کشور محدود نیست. در مکزیک که یک رئیس‌جمهور پوپولیست از جناح چپ دارد پوسترهایی از سوی دولت به نمایش گذاشته شد که روی آنها نوشته شده بود: «کرونا جدی نیست.» یک تحقیق دانشگاهی درباره واکنش کشورها به همه‌گیری ویروس کرونا نشان داده که به تعویق افتادن اقدام دولت زمینه شیوع سریع‌تر ویروس را فراهم می‌کند. در این تحقیق مشخص شد در تمامی کشورهایی که اکنون دچار مشکل شیوع فراگیر ویروس کرونا هستند ضرورت مقابله با کرونا دیر درک شده است.

اغلب اوقات رهبرانی که به بحران کرونا واکنش فوری نشان ندادند علت را اولویت داشتن رشد اقتصادی عنوان کردند اما اقتصاددان‌ها و دانشمندان می‌گویند این یک استدلال اشتباه است. سریع‌ترین راه به سوی عادی شدن شرایط اقتصادی شامل کنترل همه‌گیری ویروس کرونا است. برخی محققان می‌گویند کشورهایی که رهبرشان زن است بهتر با این بحران مقابله کرده‌اند: آلمان، نیوزیلند و تایوان جزو این کشورها هستند.

یک نکته دیگر این است که لزوما در تمام کشورها با حاکمان پوپولیست، شیوع ویروس کرونا شدید نبوده است برای مثال در مجارستان و فیلیپین حکومت در دست پوپولیست‌های غیرلیبرال است اما واکنش به بحران سریع بوده است. البته در هر دو کشور، حکومت برای سرکوب شدیدتر مخالفان از بحران کرونا استفاده کرده است. الگوهای جهان معمولا استثناهایی دارند. یک الگو وجود دارد: پوپولیست‌ها علاقه‌ای به متخصصان ندارند یا به دیدگاه‌های آنها اتکا نمی‌کنند و تردیدی وجود ندارد که واکنش غیرمبتنی بر علم به بحران کنونی مرگبار است. برخی رهبران پوپولیست از جمله بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلستان و اردوغان رئیس‌جمهوری ترکیه اخیرا ویروس کرونا را جدی‌تر گرفته‌اند. در ایالات‌متحده موضع‌گیری‌های ترامپ تقریبا هر روز تغییر می‌کند و برخی تحلیلگران می‌گویند ممکن است در نهایت دیگر کشورها مانند کشورهایی که حکومت پوپولیستی دارند از این بحران لطمه ببینند. محقق دانشگاه آکسفورد می‌گوید: «ما اکنون شاهد موج اول همه‌گیری ویروس کرونا هستیم. راه پیش‌رو راهی طولانی است. بدون شک کشورهایی که دارای حکومت‌های کارآمد و مستحکم هستند همان‌هایی هستند که در نهایت بهترین عملکرد را در مواجهه با این بحران خواهند داشت.»