ارزش‌یابی سهام با دو معیار

فرشید زرین‌کیا کارشناس بازار سرمایه بازار سرمایه از ابتدای سال تا انتهای هفته منتهی به ۲۶‌خرداد با بازدهی منفی بیش از ۱۲ درصد همراه بوده است که این موضوع سبب شده ارزش بازار سهام (بورس، بازار اول و دوم فرابورس) کاهش قابل‌توجهی را تجربه کند. در کنار این موضوع مطابق گزارش‌های عملکرد ارائه شده توسط شرکت‌ها در سامانه کدال و پیش‌بینی صورت گرفته برای سایر شرکت‌ها، پیش‌بینی می‌شود که سود مجموع‌شرکت‌های بورسی و فرابورسی در سال ۱۳۹۹ حدود ۴.۶۰۰ هزار میلیارد ریال باشد.

این موضوع سبب می‌شود نسبت قیمت به سود گذشته نگر (P/ E TTM) بازار سرمایه در مقطع کنونی 7/ 10‌واحد باشد که حاکی از کاهش 27 واحدی از نقطه اوج آن خواهد بود. علاوه بر این، نسبت قیمت به فروش (P/ S TTM) شرکت‌های بازار سرمایه با کاهش 6 واحدی از نقطه اوج در مرداد سال گذشته از 65/ 9 واحد به 72/ 3  واحد رسیده است. در این راستا باید عنوان کرد که دلیل اصلی کاهش در دو نسبت یاد‌شده، علاوه بر کاهش متوسط قیمت سهام در حدود 45درصد، افزایش فروش و سودآوری شرکت‌ها باشد.

 افزایش درآمد و به تبع آن سود شرکت‌های پذیرفته شده، ناشی از افزایش قیمت‌های جهانی در حوزه فلزات رنگین و فرآورده‌های پتروشیمی و همچنین افزایش قیمت ارز در کشور و شرایط تورمی حادث شده بوده است. به عنوان مثال قیمت دلار نیما به‌طور متوسط در بازه یک‌سال منتهی به تاریخ این نوشتار 33درصد، قیمت فلز مس 89 درصد و  فولاد CIS ‌98درصد و نفت 82 درصد رشد داشته است که البته بخشی از این رشد در بازارهای جهانی سبب جبران افت‌های قبلی ناشی از شیوع ویروس کرونا بوده است.

با در نظر گرفتن موارد عنوان شده و قیمت دلار نیما در محدوده 20 هزار تومان و همچنین در نظر گرفتن این مهم که متوسط قیمت دلار نیما در سال 1400 در سطوح فعلی حفظ شود، پیش‌بینی می‌شود سود شرکت‌های فعال در بازار سهام با رشدی در حدود 50 درصد به مبلغی در حدود 7هزار میلیارد ریال افزایش یابد که این موضوع سبب کاهش نسبت قیمت به سود آینده‌نگر (P/ E Forward)به 7/ 7 واحد خواهد شد. در این صورت نسبت مزبور، رقمی معقول در مقایسه با میانگین‌های بلندمدت بازار سرمایه است.

از سوی دیگر باید عنوان کرد که در شرایط یاد شده و با لحاظ وضعیت صنایع گوناگون پیش‌بینی می‌شود جهش سودآوری در صنایعی که تاثیر مستقیم از رشد قیمت‌های جهانی و افزایش قیمت ارز داشته‌اند قابل توجه باشد. در این راستا با بررسی‌های به عمل آمده پیش‌بینی می‌شود، شرکت‌های معدنی با محوریت شرکت‌های سنگ‌آهنی یکی از صنایعی خواهند بود که به‌دلیل افزایش ضریب کنسانتره و گندله نسبت به قیمت شمش صادراتی مورد توجه سرمایه‌گذاران باشند. نکته مهم در این شرکت‌ها طرح‌های توسعه‌ای و نیاز به سرمایه‌گذاری در این طرح‌ها خواهد بود که منجر به افزایش سرمایه‌های احتمالی در سال جاری خواهد شد. علاوه بر این، شرکت‌های فعال در صنعت فلزات اساسی به‌دلیل افزایش قیمت‌های جهانی مورد توجه خواهند بود و در کنار دو صنعت یاد شده، برخی از شرکت‌های صنعت پتروشیمی به دلیل سودهای نقدی در فصل مجامع مورد اقبال هستند.

در پایان پیش‌بینی می‌شود با رفع ابهام پیرامون سیاست‌های دولت آینده در حوزه اقتصاد و بازار سرمایه و همچنین ابهامات پیرامون نتایج احتمالی مذاکرات هسته‌ای، آن بخش از شرکت‌های بازار سرمایه که به سطوح ارزندگی رسیده‌اند نیز مجددا در کانون توجه سرمایه‌گذاران قرار گیرند.