نابرابری در توزیع واکسن

سه نهاد یادشده در بیانیه‌ای آورده‌اند: «کشورهای ثروتمند هزاران میلیارد دلار برای حمایت از اقتصاد خود و جبران اثرات همه‌گیری کرونا صرف کرده‌اند و اکنون زمان آن رسیده که تضمین شود، واکسن به‌سرعت بین کشورها توزیع می‌شود. ضروری است تمام موانع افزایش تولید واکسن برداشته شود و منابع مالی کافی اختصاص یابد تا واکسن به‌طور برابر توزیع شود و بهبود واقعی شرایط اقتصادی تحقق یابد.»

اگر از پیش، تولید واکسن افزایش یافته بود، تعداد دز کافی از آن، بین کشورهای فقیر توزیع شده بود و در این کشورها میزان واکسیناسیون معادل کشورهای ثروتمند بود، ۳۸میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی کشورهای ثروتمند در سال جاری افزوده می‌شد. در بخش دیگری از بیانیه یادشده آمده است: «قیمت بالای واکسن، اثرات بسیار منفی بر سیستم بهداشتی و درمانی می‌گذارد، ایمن‌شدن معمول را مختل می‌کند و سبب گسترش بیماری‌های گوناگون می‌شود.»  در تحقیقی که با استفاده از داده‌های صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و صندوق کودکان ملل متحد انجام شده، آمده است، سرعت انجام واکسیناسیون در اقتصادهای ثروتمند، بالاتر و روند بهبود شرایط اقتصادی آنها سریع‌تر است. همچنین کشورهای فقیری که نتوانسته‌اند، کارکنان بخش بهداشت و درمان خود و گروه‌های در معرض خطر را واکسینه کنند، تا سال ۲۰۲۴ به وضعیتی که قبل از همه‌گیری کرونا داشتند، بازنخواهند گشت.  در حالی که اقتصادهای ثروتمند با نرخ بالای واکسیناسیون در حال بازگشایی هستند و فعالیت‌های اقتصادی در آنها رو به رشد است، سویه دلتا و دیگر سویه‌های کرونا سبب شده است، کشورهای دیگر مجبور شوند بار دیگر تدابیری برای مهار این سویه‌ها اتخاذ کنند. در حال حاضر، آفریقا با بدترین فاز همه‌گیری خود مواجه است و بیمارستان‌های جنوب این قاره توانایی کافی برای مراقبت از بیماران ندارند. همچنین در بیانیه سه نهاد یادشده آمده است: این وضعیت سبب وخیم‌ترشدن اثرات اجتماعی، اقتصادی و سلامت، به‌ویژه در بین آسیب‌پذیرترین گروه‌های جمعیتی شده است. در آسیا، اندونزی با پشت سر گذاشتن هند، به مرکز اصلی ابتلا به کرونا تبدیل شده و موارد مرگ‌ومیر در این کشور به‌شدت افزایش یافته است. عامل اصلی این وضعیت، آن است که تنها ۶درصد جمعیت این کشور واکسینه شده‌اند. در تایلند، میانمار و برخی کشورهای دیگر نیز طی هفته‌های اخیر موارد ابتلا و مرگ‌ومیر‌ها به سرعت افزایش یافته است. داده‌های خبرگزاری سی‌ان‌ان نشان می‌دهد که در تعداد زیادی از کشورها کمتر از ۱۰درصد جمعیت در برابر کرونا واکسینه شده‌اند. بنگلادش و اوگاندا جزو این کشورها هستند. برخی کشورها به دز واکسن کافی دسترسی ندارند و شرایط در آینده بدتر خواهد شد. اکثر کشورهای فقیر در حال حاضر به برنامه بین‌المللی کوواکس وابسته هستند، اما اجرای این برنامه با مشکلاتی مواجه است. دبیرکل سازمان جهانی بهداشت می‌گوید: «نابرابری در حوزه دسترسی به واکسن کرونا بزرگ‌ترین مانع در برابر پایان همه‌گیری و بهبود شرایط اقتصادی در جهان است. از لحاظ اقتصادی، اخلاقی و پزشکی به نفع تمامی کشورهاست که از تازه‌ترین داده‌ها در ساخت واکسن برای همه جمعیت جهان استفاده کنند.»