اثر سیاست «تحمل‌صفر» دولت چین

احسان آذری‌نیا : در هفته‌های اخیر، بازارهای مالی و مواد خام جهان بی‌ثبات بوده‌اند و شاهد تغییرات زیادی در شاخص‌های مالی و قیمت مواد خام، از جمله قیمت نفت بودیم. چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان و بزرگ‌ترین مصرف‌کننده بسیاری از مواد خام است. دولت این کشور اخیرا برای مهار موج جدید همه‌گیری کرونا، قرنطینه‌های سختگیرانه‌ای را در ده‌ها شهر خود از جمله شانگهای، اعمال کرده که نتیجه این سیاست، وقفه در فعالیت صدها شرکت بوده است. شانگهای ۲۵میلیون نفر جمعیت دارد و صدها شرکت بزرگ داخلی و خارجی در آن فعالیت می‌کنند. این شرکت‌ها در حوزه‌های متنوع، از خودروسازی گرفته تا تولید تراشه، فعال هستند و ادامه فعالیت آنها برای حفظ تعادل در زنجیره‌های بین‌المللی تامین بسیاری حیاتی است؛ اما قرنطیه‌های سختگیرانه مدتی است که سبب شده فعالیت شرکت‌های یادشده به‌شدت کاهش یابد یا متوقف شود.

قرنطیه‌ها از چند هفته پیش شروع شده و فعلا مشخص نیست که چه زمانی پایان خواهد یافت. تعداد موارد جدید ابتلا به کرونا در شانگهای بسیار زیاد است و دولت چین مهار این همه‌گیری را بر رشد اقتصاد ترجیح داده است. در این میان، اقتصاددان‌ها، شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان درباره اثرات تداوم قرنطیه‌ها و اختلال‌ها در تولید بسیار نگران هستند.

پرسش‌های متعددی درباره تاثیر سیاست «تحمل صفر» دولت چین در قبال همه‌گیری کرونا مطرح است و باید منتظر ماند تا پاسخ این سوالات مشخص شود. برخی از مدیران شرکت‌های بزرگ، نسبت به تاثیر بسیار منفی این قرنطینه‌ها بر اقتصاد جهان هشدار داده‌ و اقتصاددان‌ها اعداد و ارقامی را درباره تاثیر این سیاست بر رشد اقتصاد چین مطرح کرده‌اند.

در مطالب حاضر، به وضعیت قرنطینه‌ها، نحوه اثرگذاری آن بر اقتصاد چین و جهان، روند شروع مجدد فعالیت شرکت‌ها و لزوم تغییر استراتژی دولت چین اشاره شده است.