نگاه سهامداران به نرخ نیما
با ارائه گزارش‌های ۱۲ماهه، زنگ خطر برای حاشیه سود شرکت‌ها به صدا درآمد؛ چون از یکسو تورم بهای تمام‌شده و از سوی دیگر، کنترل قیمت فروش توسط دولت یا عدم‌کشش در مقدار فروش و کاهش مشتری‌‌‌ها این شرکت‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده است. همچنین با افزایش سردرگمی و ابهام در بهای تمام‌شده و فروش شرکت‌ها، فشار فروش بیشتری به بازار وارد شد و سرمایه‌گذاران ترجیح دادند، فقط نظاره‌‌‌گر بازار باشند. از دیگر مسائل بازار در ماه پایانی فصل بهار، سرکوب نرخ نیما در کنار رشد قیمت ارز بازار آزاد است؛ زیرا به نظر می‌رسد، این‌بار سفره مردم با نرخ دلار نیما گره خورده و این نرخ به شکل دستوری توسط دولت در حال سرکوب شدن است؛ به‌طوری که اختلاف دلار نیما و آزاد از ۷ تا ۸درصد ماه‌های قبل به ۳۰درصد رسیده است؛ چیزی که می‌‌‌تواند هم تهدید و هم پتانسیل بالقوه برای رشد بازار باشد.
در مجموع برای بهبود وضعیت بازارسرمایه در فصل تابستان، تغییر فضای اقتصادی، خبرهای ویژه و محرک قوی نیاز است و در صورت ادامه روند نزولی حاشیه سود شرکت‌ها در دوره‌‌‌های بعدی مانند سه‌ماه چهارم، کار بازار برای صعود سخت خواهد شد؛ اگرچه فضای تورمی کشور باعث شده است تا فروشنده‌‌‌های بازار، به هر قیمتی حاضر به فروش دارایی خود نباشند. بازار در فضایی قرار گرفته که ابهامات بسیار و تردید سرمایه‌گذاران در آن باعث شده است که حجم معاملات کاهش پیدا کند؛ اما باتوجه به تورم فزاینده در بازارهای موازی به نظر می‌رسد، بازار در کوتاه‌‌‌مدت عقب‌افتادگی خود از سایر بازارها را جبران خواهد کرد؛ اگرچه همچنان در اغلب صنایع شرکت‌ها با ریسک‌‌‌های سیستماتیک بسیاری مواجه هستند، اما در نمادها و گروه‌‌‌های ارزنده، شاهد بهبود تقاضا خواهیم بود. همچنین ارائه گزارش‌های حسابرسی‌شده و تعدیلات مثبت سود در گروه پالایشی یا رشد نرخ دلار نیما، می‌‌‌تواند محرک اصلی آغاز این روند صعودی باشد.
