یکی از وظایف اصلی سفارتخانه‎ها این است که حافظ منافع کشور مهمان باشد و درباره فرصت‌‌‌های همکاری تجاری، اقتصادی، سیاسی و... رایزنی‌‌‌هایی با دولت و فعالان اقتصادی آن کشور انجام دهد. درواقع، سفارتخانه‌‌‌ها در هر کشور، اولین پایگاه ارتباط اقتصادی و حل مشکلات بازرگانان، واردکنندگان و صادرکنندگان هستند.  به طور کلی، سفارت هر کشور در دولت، پذیرنده کارویژه چندوجهی، حساس و تعیین‌کننده در ابعاد مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی و به‌ویژه انسانی است و نوع عملکرد این نهاد تاثیرگذار، ارتباط مستقیمی با میزان تامین منافع کشور و دفاع تمام‌عیار از اتباع این کشور در سرزمین میزبان دارد.

نحوه تصمیم‌گیری و مدیریت سریع در این سفارتخانه‌‌‌ها می‌‌‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در پیشگیری از خسارات جبران‌ناپذیر و تامین سود و منافع برای کشور داشته باشد. متاسفانه سفارتخانه‌‌‌های ایران، به جز تعدادی محدود، فعالیت اقتصادی چشمگیری ندارند و توجه به این امر را به‌طور کلی از دایره امور خود خارج کرده‌‌‌اند. در اغلب موارد، افراد کارنابلد و ناآشنا با مسائل و مفاهیم اقتصادی مانند بازارسازی و بازاریابی در سفارتخانه‌‌‌ها مشغول به کار هستند و نمی‌‌‌توانند از عهده چنین وظیفه خطیری برآیند؛ همین عامل، یکی از دلایلی است که سبب شده، ایران بخش زیادی از سهم خود در بازار منطقه را به تجار و بازرگانان کشورهای دیگر واگذار کند.

با توجه به نقش جغرافیایی و جایگاه ایران و دیپلماسی اقتصادی مناسب، می‌‌‌توان از ظرفیت اقتصادی به‌خصوص کشورهای همسایه برای تقویت چرخه اقتصادی و درآمدزایی در کشور استفاده کرد و این امر با برنامه‌‌‌ریزی و هدف‌‌‌گذاری اقتصادی و تجاری برای سفارتخانه‌‌‌ها میسر است.در دنیای امروز، به‌خصوص دنیای پساکرونا، بخش بین‌الملل همه وزارتخانه‌‌‌ها و نهادهای دولتی باید در بخش صادرات فعال و هم‌راستا شوند که البته در این بین، قطعا سفارتخانه‌‌‌ها از اهمیت بیشتری برخوردارند. در حال حاضر، سفارتخانه‌‌‌ها باید با فعال‌کردن ظرفیت‌‌‌ و افزایش تعامل خود با بخش خصوصی و بازرگانان داخلی و بازاریابی و بازارسازی، بزرگ‌ترین حامی منافع کشور به لحاظ اقتصادی در بازارهای جهانی باشند. در همین راستا نظرات برخی از کارشناسان را در خصوص نقش سفارتخانه‌‌‌ها در بازاریابی و بازارسازی پسا‌کرونایی جویا شدیم که در ادامه می‌‌‌خوانید.

اخبار مرتبط