اختیار فروش بخش فراموش شده آپشن‌ها
استراتژی‌های معاملاتی که در آنها از اختیار فروش استفاده می‌شود
اختیار فروش در بسیاری از معاملات مورد استفاده قرار می‌گیرد که در این مقاله به تعدادی از آنها که به نظر نویسنده مهم هستند اشاره می‌شود.
اختیار فروش تبعی: یک نمونه از اختیار فروش است که امروزه در بازار مطرح است و شرکت‌ها به‌منظور ایجاد اطمینان در میان سهامداران خود اقدام به انتشار آن می‌کنند و به این معنی است که دارنده سهم با خریداری اختیار فروش تبعی که قیمت تعریف شده آن (۱) ریال است - هر چند در بازار فعلی این قیمت رعایت نمی‌شود و این موضوع خارج از میل شرکت‌های فروشنده اختیار فروش تبعی هم نیست - افت قیمت سهم خود را بیمه می‌کند.
خرید سهام محافظت‌شده(Protective): در این روش خریدار سهم همزمان اختیار فروش سهم را نیز خریداری و به این وسیله از قیمت سهم خود محافظت می‌کند. در صورتی که بازار اختیار فروش فعال شود، با استفاده از این روش، دیگر نیازی به استفاده از اختیار فروش تبعی نخواهد بود.
اختیار فروش پوشش دار
استراتژی تفاضل قیمتی - استراتژی پروانه‌ای نزولی - استراتژی کاندوری نزولی - استراتژی استرادل - استراتژی استرانگل
دیدگاه فعالان بازار نسبت به اختیار فروش
با توجه به اینکه اکثریت معامله‌گرهای بازار را افرادی تشکیل می‌دهند که تفکر Buy and Hold بر آنها حاکم است بنابر این درک مناسبی از اختیار فروش و خرید و فروش اختیار فروش -شاید هم کل بحث آپشن به‌دلیل اینکه در بسیاری از استراتژی‌ها نیازی به داشتن خود سهم نیست- نداریم.
در دیدگاه سنتی ما سهم را خریداری کرده و با افزایش قیمت آن را در سود می‌فروشیم و افرادی با این تفکر نمی‌توانند فروش سهم و خریداری آن در قیمت پایین‌تر – Short selling – را درک کنند و این مشکل در بحث اختیار فروش هم پیش می‌آید.
مساله بعدی که شاید مهم‌تر از عدم درک اختیار فروش است، مساله آموزش مناسب معاملات آپشن است که در جامعه معاملاتی ما وجود ندارد و از تعداد اندک مدرسی هم که در این زمینه فعالیت دارند تعداد کمی خود در بازار آپشن فعال بوده و استراتژی‌های معاملاتی آن را درست درک کرده‌اند و بیشتر یا براساس تحصیلات یا براساس نیاز بازار به آموزش آپشن رو آورده و حتی تعدادی نیز با دید نوسان روزانه به خرید و فروش آپشن اقدام می‌کنند.
در صورتی که مفهوم واقعی اختیار فروش آموزش داده شود بسیاری از معامله‌گرهای بازار خواهند توانست علاوه بر جلوگیری از ضرر در افت قیمت سهم از این اتفاق منتفع هم شوند.
از طرف دیگر شرکت‌هایی که سهام آنها دارای آپشن است و حقوقی‌ها هم در رابطه با ایجاد رونق در بحث اختیار فروش می‌توانند نقش خوبی را ایفا کنند.
یکی از منافع واگذاری اختیار فروش برای سهامداران عمده حمایت از کف قیمتی سهم در چشم‌انداز پیش‌رو است و حتی می‌تواند ابزاری برای جمع‌آوری یا پخش سهم توسط سهامدار عمده باشد. حقوقی هم می‌تواند از طریق معاملات اختیار فروش منبع درآمدی خوبی را ایجاد کرده و در افت و خیزهای بازار از دارایی سهام آنها و به تبع آن از منافع سرمایه‌گذاران حمایت کند.
تاثیر معاملات آپشن در معاملات بورس
اکنون تصور کنید در بازاری هر دو بخش آپشن‌ها رونق دارد، ترید کردن و محافظت از سهام با استفاده از آپشن‌ها چه مقدار راحت خواهد بود.
یک تریدر بدون نگرانی از افت یا رشد سهام خود و حتی با توانایی تضمین قیمت و میزان سود انتظاری سهامی که در اختیار دارد به راحتی به معامله خواهد پرداخت و این کار، جوی روان در بازار ایجاد خواهد کرد. وقتی یک سهامدار اختیار فروش سهمش را در اختیار دارد دیگر در صف فروش هم نخواهد رفت و این امر نقدشوندگی بازار را افزایش خواهد داد، همان‌طور که در روند صعودی با در اختیار داشتن اختیار خرید سهم دیگر نیازی به رفتن در صف خرید و ایجاد صف‌های میلیونی نیست.
البته این را هم از یاد نبریم که تنها ۲۲ سهم از مجموع سهام بورس و فرابورس دارای آپشن هستند و این خود ضعفی در سیستم طراحی آپشن‌ها به شمار می‌رود.
نیاز آپشن‌ها به بازارگردانی
ابتدا تعریفی از بازارگردانی داشته باشیم تا بتوانیم آن را به آپشن هم تعمیم دهیم البته بازارگردانی آپشن در تمام بازارهای دنیا وجود دارد و چیز جدیدی نیست. فعالیت‌های بازارگردان با هدف تنظیم عرضه و تقاضا، تجدید دامنه نوسان قیمت و افزایش نقدشوندگی ورقه بهادار انجام می‌شود. حال اگر این مورد را به آپشن تعمیم دهیم، فعالیت‌هایی که با هدف تنظیم عرضه و تقاضا و افزایش نقدشوندگی آپشن‌ها انجام می‌شود. حال تصور کنید من به‌عنوان یک معامله‌گر تقاضایی را برای خرید یا فروش آپشن ارسال می‌کنم که در آن قیمت طرف مقابل وجود ندارد، بازارگردان به‌عنوان طرف مقابل وارد شده و معامله انجام می‌شود. اگر به بازارهای آپشن جهانی نظری بکنیم خواهیم دید که بدون وجود بازارگردان معاملات در آنها هم به سختی انجام خواهد شد.
