مرکز پژوهش‌های مجلس در پژوهشی با توجه به رشد بخش حقیقی اقتصاد کشور در سال ۹۶، ضمن شناسایی کانال‌‌های اثرگذاری مستقیم و کوتاه‌‌مدت تحریم بر عملکرد بخش حقیقی و تولید در سال ۱۳۹۷، متناسب با زمانبندی اعلام شده برای تحریم‌ها، در دو سناریو متفاوت آثار تحریم بر رشد اقتصادی و رشد بخش‌‌های اصلی را برآورد کرده است. دلیل اصلی تفاوت این دو سناریو، به همکاری نسبی یا عدم همکاری اروپا با ایران در مواجهه با تحریم‌‌های آمریکا مربوط است. در این سناریوها، تبعات مستقیم و کوتاه‌‌مدت زیر پیش‌‌بینی شده است: در سناریوی اول که خوش‌بینانه‌تر است، در نظر گرفته شده که ۵۰۰ هزار بشکه صادرات نفت ایران در نیمه دوم سال کاهش یافته و تولید خودرو از سه‌ماهه دوم سال افت ۲۲ درصدی را تجربه کند. علاوه براین، سایر صنایع (به‌جز صنایع غذایی، صنایع شیمیایی و فلزات اساسی) از نیمه دوم سال شاهد افت ۵/ ۲ درصدی باشند و واردات نیز از نیمه دوم سال کاهش ۹ درصدی را شاهد باشد.

در سناریوی دوم نیز فرض شده است که یک میلیون بشکه صادرات نفت ایران در نیمه دوم سال کاهش پیدا کند، تولید خودرو از سه ماهه دوم سال افت ۴۵ درصدی را تجربه و سایر صنایع (به‌جز صنایع غذایی، صنایع شیمیایی و فلزات اساسی) از نیمه دوم سال کاهش ۵ درصدی داشته باشند. علاوه براین، واردات نیز از نیمه دوم سال ۱۸ درصد کاهش یابد.براساس این دو سناریو پیش‌بینی شده است در سال ۹۷، رشد بخش کشاورزی در سناریوی اول و دوم مثبت ۳ درصد، رشد بخش نفت به ترتیب منفی ۱۰ و منفی ۱۸ درصد باشد. علاوه براین، رشد بخش صنعت در سناریوی اول مثبت نیم درصد و در سناریوی دوم منفی ۳ درصد، رشد بخش آب، برق، گاز در هر دو سناریو ۵ درصد، رشد بخش ساختمان در سناریوی اول منفی ۴ درصد و در سناریوی دوم منفی ۸ درصد و رشد خدمات در سناریوی اول مثبت ۶/ ۲ درصد و در سناریوی دوم مثبت ۶/ ۱ درصد پیش‌بینی شده است.صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی نیز در آخرین گزارش‌های خود رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۱۸ را به ترتیب ۷/ ۳ و ۱/ ۴ درصد پیش‌بینی کرده‌اند. به‌نظر می‌رسد که این دو نهاد بعد از خروج آمریکا از برجام هنوز گزارش‌‌های خود را تعدیل نکرده‌‌اند.علاوه براین در این گزارش پیش‌بینی شده است که رشد تولید ناخالص داخلی در سال ۹۸ نیز رشدی بین منفی ۸/ ۳ تا منفی ۵/ ۵ درصد داشته باشد.«دنیای اقتصاد» در آینده گزارش مفصلی در مورد نتایج این پژوهش منتشر خواهد کرد.