رونق رو به رشد حوزه پرمین (Permian) و دیگر مناطق، تولیدکنندگان پتروشیمی ایالات متحده را قادر ساخته است تا حجم زیادی پلی‌اتیلن را با برخورداری از مزیت خوراک ارزان تولید کنند؛ موضوعی که حاشیه سود چشمگیری را در مقایسه با تولیدکنندگان آسیایی و اروپایی این محصول که از خوراک‌های سنگین و گران‌تر استفاده می‌کنند؛ برای آنها به ارمغان آورده است.موسسه‌ آی‌سی‌آی‌اس، فعال در حوزه انرژی و پتروشیمی که دفاتری در هیوستون تگزاس دارد اخیرا گزارش کرد: تولیدکنندگان آمریکایی سال گذشته ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تن ظرفیت جدید تولید پلی‌اتیلن ایجاد کرده‌اند و میزان بیشتری نیز در آستانه بهره‌برداری قرار دارد. برای مثال، لیوندل باسل، یکی از غول‌های پتروشیمی دنیا، در حال افزودن یک مجتمع ۷۰۰ میلیون دلاری جدید با ظرفیت تولید بیش از یک میلیارد پوند پلی‌اتیلن در سال به مجموعه خود در لاپورته تگزاس است. این موسسه پیش‌بینی می‌کند که در سال ۲۰۱۹ میلادی، ایالات متحده ظرفیت تولید پلی‌اتیلن خود را تا ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تن در سال افزایش دهد. تا سال ۲۰۲۲ رقم تولید می‌تواند به ۱۲ میلیون و ۱۰۰ هزار تن در سال بالغ شود که سطح فعلی تولید را تا حدود ۷۵ درصد افزایش می‌دهد. کارشناس موسسه‌ آی‌سی‌آی‌اس می‌گوید: با توجه به رشد آرام تقاضای داخلی، اهمیت توجه به بازارهای آسیا و اروپا با مصرف فزاینده محصولات پلاستیکی و ضرورت یافتن مقاصد صادراتی جدید آشکار می‌شود.

به گزارش «نیپنا» دومین بندر بزرگ صادرات پتروشیمی جهان در هیوستون ایالت تگزاس حدود ۷۵ درصد از کل صادرات پلی‌اتیلن ایالات متحده را به خود اختصاص داده است؛ اما به نظر می‌رسد با روی کار آمدن واحدهای کراکر اتان جدید و مجتمع‌های تولید مشتقات مرتبط با آنها در سال‌های اخیر زیرساخت‌های بنادر آمریکا فاصله زیادی با ظرفیت لازم برای پاسخگویی به نیازهای موجود در زمینه حمل‌و‌نقل بین‌المللی محصولات پتروشیمی تولیدی در ایالات متحده دارند.بنادر آمریکا در حال حاضر نیز با مشکلات ترافیکی دست و پنجه نرم می‌کنند. برایان وایلی، مدیر تدارکات بین‌المللی شرکت Ascend Performance Materials که از تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان مهم محصولات شمیایی، انواع فیبر و پلاستیک مستقر در هیوستون به شمار می‌رود، عنوان کرد: چالش‌های اصلی شامل انتقال صحیح کانتینرها به اسکله مربوطه در زمان معین و هماهنگ‌سازی زمان عملیات بنادر و مجتمع‌های تولید محصولات پتروشیمی است.وی افزود: شرکت ما به لطف تسهیل انتقال کانتینرهای خالی به بنادر نیواورلئان و موبایل به‌وسیله بارج، توانسته است حجم صادرات قابل ملاحظه‌ای از طریق این بنادر داشته باشد. وایلی خاطرنشان کرد: استراتژی ما بهره‌وری از بنادر با مشکلات ترافیکی کمتر است.با این حال جان موزلی، مدیر ارشد توسعه تجارت بندر هیوستون، ادعاها در مورد مشکلات ترافیکی در این بندر را رد می‌کند.

موزلی در بازدید اخیر خود از پایانه‌های کانتینری بندر عنوان کرد: ما آماده موج جدید صادرات محصولات رزینی هستیم و عملیات مربوط به ارتقا و تجهیز اسکله و جرثقیل‌ها در جریان است. همچنین یک تاسیسات بسته‌بندی رزین قرار است تا پایان سال ۲۰۱۷ میلادی راه‌اندازی شود.در ماه دسامبر سال گذشته میلادی بندر ساوانا در ایالت جورجیا تعداد جرثقیل‌های کانتینر‌بر خود را به مجموع ۲۶ عدد یعنی یک دستگاه بیشتر از ۲۵ جرثقیل موجود در ترمینال‌های Bayport و Barbours Cut بندر هیوستون افزایش داد. چهار جرثقیل اضافه شده به این بندر در مجموع هزینه‌ای معادل ۶۰ میلیون دلار در بر داشته‌اند. همچنین شرکت‌های بسته‌بندی رزین و توزیع‌کنندگانی نظیر شرکت A&R Bulk-Pak مستقر در ایالت نیوجرسی و SeaPac در منطقه موبایل (Mobile) ایالت آلاباما در حال اجرای طرح‌های توسعه‌ای در داخل یا نزدیکی بندر چارلستون در کارولینای جنوبی هستند.

اخبار مرتبط