طوبی دهقانی، مدیر امور ناشران شرکت بورس اوراق بهادار تهران با بیان مطلب فوق گفت: این صورت‌های مالی در برگیرنده حداقل الزامات ارائه و افشا از سوی شرکت‌هاست و در صورتی‌که سازمان بورس و اوراق بهادار، الزامات بیشتری برای ارائه و افشا در صورت‌های مالی اعلام کند، شرکت‌ها مکلف به ارائه اطلاعات مورد نیاز هستند. در تهیه صورت‌های مالی نمونه، بر افشای مناسب و کافی اطلاعات تحت شرایط عمومی و کلی تاکید شده و از پرداختن به اطلاعات مرتبط با شرایط خاص، خودداری شده است.وی تصریح کرد: با توجه به اینکه فعالیت اصلی این شرکت‌ها سرمایه‌گذاری است، لازم است از جوانب مختلف اطلاعات مربوط به این فعالیت در اختیار سرمایه‌گذاران و تحلیلگران قرار گیرد.

دهقانی افزود: گردش سرمایه‌‌گذارى‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت در اوراق بهادار شامل سرمایه‌گذاری در سهام و حق‌تقدم شرکت‌ها، واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سپرده‌های سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت و بلندمدت و اوراق بدهی است که باید مانده در ابتدای سال، افزایش/  کاهش، مانده در پایان سال و درصد مالکیت (حسب مورد) ذکر شود. وی توضیح داد: مطابق «دستورالعمل پذیرش اوراق بهادار در بورس اوراق بهادار تهران»، شرکت‌هایی که منابع مالی در اختیار خود را منحصرا صرف سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار و سپرده‌های بانکی کرده و عهده‌دار تجهیز و به‌کارگیری آن هستند، در دو گروه شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هلدینگ طبقه‌بندی می‌شوند.

مدیر ناشران بورس به اهداف خرید اوراق بهادار از سوی شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هلدینگ اشاره کرد و گفت: هدف شرکت سرمایه‌گذاری از خرید اوراق بهادار، اعمال مدیریت در شرکت‌های سرمایه‌پذیر نیست، در حالی‌که شرکت‌ هلدینگ با سرمایه‌گذاری در شرکت‌ سرمایه‌پذیر برای کسب انتفاع، آن‌قدر حق رای کسب می‌کند که برای کنترل عملیات شرکت، هیات مدیره را انتخاب کند یا در انتخاب اعضای هیات مدیره موثر باشد.وی خاطرنشان کرد: مطابق این دستورالعمل در مصرف منابع شرکت‌های سرمایه‌گذاری باید محدودیت‌هایی لحاظ شود. در هنگام پذیرش و تا زمانی که نام شرکت در فهرست نرخ‌های بورس درج است، همواره باید حداقل ۸۰ درصد از منابع مالی بلند‌مدت شرکت به سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس، اوراق مشارکت و سپرده‌های بانکی تخصیص یابد.

دهقانی تصریح کرد: شرکت‌های سرمایه‌گذاری نباید بیش از ۱۰ درصد منابع خود را به مصرف خرید سهام یک شرکت برسانند. همچنین سرمایه‌گذاری در هر شرکت نباید از ۱۰ درصد سرمایه شرکت سرمایه‌پذیر بیشتر باشد. شرکت‌های سرمایه‌گذار موظفند در صورت رساندن میزان سرمایه‌گذاری خود در شرکت‌های سرمایه‌پذیر به سقف فوق، مراتب را به سازمان بورس اعلام کنند.مدیر ناشران بورس تهران به تفاوت‌های شرکت‌های مادر (هلدینگ) با شرکت‌های سرمایه‌گذاری اشاره کرد و گفت: از جمله تفاوت‌های شرکت‌های هلدینگ با شرکت‌های سرمایه‌گذاری در ترکیب دارایی‌هاست. طبق «دستورالعمل شناسایی و ثبت نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار نزد سازمان»، هر شخص حقوقی که به‌عنوان شرکت سرمایه‌گذاری یا شرکت مادر (هلدینگ) نزد سازمان به ثبت می‌رسد، ملزم است حداقل ۸۰ درصد از دارایی‌های خود را به سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار اختصاص دهد. این در حالی است که شرکت‌ سرمایه‌گذاری باید حداقل ۷۰درصد از دارایی‌های خود را به سرمایه‌گذاری در اوراق بهاداری اختصاص دهد که در اثر سرمایه‌گذاری در این اوراق بهادار، به‌ تنهایی یا به همراه اشخاص تحت کنترل خود در شرکت ناشر اوراق بهادار یادشده، نفوذ قابل ملاحظه پیدا نکند یا کنترل آن را به‌دست نیاورد.

اخبار مرتبط