به گفته وی سهام ممتاز به دو شکل سهام ممتاز نوع الف و نوع ب تعیین شده است. سهام ممتاز نوع الف، سهام ممتازی است که حق رای بیشتر آن در زمان انتخاب اعضای هیات‌مدیره متعلق به سهامداران تعیین شده باشد و در صورت فروش سهام توسط سهامداران مزبور، کلیه حقوق متصور بر سهام ممتاز از بین خواهد رفت. علیزاده ادامه داد: در چنین شرایطی سهام ممتاز حداقل ۳۰درصد سرمایه شرکت را تشکیل می‌دهد، اما حداکثر سهام ممتاز شرکت باید به میزانی باشد که الزامات مقرر درخصوص میزان سهام شناور آزاد ناشر پذیرفته‌شده را رعایت کند. در این گونه موارد نسبت سهام ممتاز از کل سرمایه شرکت و میزان حق رای آن جهت انتخاب اعضای هیات‌مدیره به درخواست متقاضی و پس از تایید هیات پذیرش بورس اوراق بهادار تهران یا فرابورس ایران در متن اساسنامه شرکت متقاضی درج می‌شود. وی درخصوص سهام نوع «ب» گفت: سهام ممتاز نوع ب، سهام ممتازی است که حق رای بیشتر آن در زمان انتخاب اعضای هیات‌مدیره متعلق به سهم باشد و مزیت فوق در صورت فروش سهام نیز به شخص خریدار منتقل خواهد شد. در چنین شرایطی سهام ممتاز حداقل ۳۰ درصد و حداکثر ۵۰ درصد سرمایه شرکت را تشکیل می‌دهد و حداکثر ۵ برابر سهام عادی در زمان انتخاب اعضای هیات‌مدیره حق‌رای دارد.