بورس در حاشیه بحث‌های روز
کاربرانی خاطرات خود یا اطرافیانشان را درباره از دست دادن سرمایه‌هایشان در بورس با دیگران به اشتراک می‌گذاشتند و در کل فضای توییتر فارسی مخصوصا در میان کاربران فعال حوزه بورس و سهامداران یادآور آنچه بود که یک سال پیش تجربه کرده بودند. در این میان بازنشر صحبت‌های حسن روحانی مثل اظهارنظر معروف او مبنی بر اینکه «مردم همه چیز را به بورس بسپارند» به شدت در فضای توییتر فارسی و استوری‌های اینستاگرام دیده می‌شد.
واکنش‌ها به طرح صیانت
موضوع دیگری که توجه کاربران توییتر و اینستاگرام را به خود جلب کرده بود و حتی فعالان حوزه بورس و اقتصاد هم در صفحه‌هایشان نسبت به آن واکنش نشان دادند، رسیدگی به طرح «حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه کاربردی فضای مجازی» بود که به اعتقاد کاربران طرحی برای محدودیت اینترنت داخل کشور است. این طرح قرار بود دیروز در صحن علنی مجلس، رسیدگی و بررسی شود اما ساعتی از شروع کار مجلس نگذشته بود که در تلگرام و توییتر مطرح شد بررسی طرح این هفته از دستور کار خارج شده است. بعد هم اعلام شد که تصمیم قبلی پابرجا مانده است. یعنی اینکه این طرح جنجالی به صحن علنی نمی‌آید اما در کمیسیون مشترک بررسی و مستقیما به شورای نگهبان ارسال می‌شود. رفتار دوگانه نماینده‌های مجلس شورای اسلامی در قبال این طرح، عدم‌برگزاری جلسه علنی برای بررسی آن و اینکه مستقیما از کمیسیون به شورای نگهبان فرستاده می‌شود، باعث شد که صدای انتقاد کاربران درآید و بار دیگر هشتگ طرح صیانت بعد از چند روز در فضای توییتر فارسی تبدیل به یکی از هشتگ‌های داغ شود. برخی از کاربران هم درباره این مساله می‌نوشتند که هنوز طرح اجرا نشده، در حال پنهان‌کاری هستند، پس مشخص است که هدف طرح و جزئیات آن چه چیزهایی است؛ می‌خواهند مردم از همه چیز مطلع نشوند.
تناقض‌های کرونایی
این روزها مانند هفته‌ها یا ماه‌های پیش، فضای توییتر فارسی در طول روز بر سر یک موضوع خاص ماندگاری ندارد و در طول ساعت، موضوعات مورد بحث تغییر می‌کنند. کمبود دارو و کرونا و وضعیت بحرانی در شهرها حتی برای خاکسپاری جان‌باختگان از جمله موضوعاتی است که نه فقط موجب توجه فعالان سیاسی و اجتماعی شبکه‌های اجتماعی شده بلکه فعالان اقتصادی و بورسی هم درباره این مسائل در صفحه‌هایشان نوشته‌های انتقادی و گلایه‌آمیز منتشر می‌کنند. برای مثال دیروز اعلام شد که در جلسه ستاد ملی مبارزه با کرونا عدم‌تعطیلی دو هفته‌ای تهران بدون حتی یک مخالف رای آورد. نکته‌ای که مورد توجه کاربران قرار گرفته بود و از سمت آنها عجیب خوانده می‌شد این بود که سعید نمکی، چند روز پیش شخصا نامه‌ای به مقام معظم رهبری نوشته و درخواست تعطیلی تهران را کرده بود و حالا در جلسه در مخالفت با این عدم‌تعطیلی هیچ واکنشی از خودش نشان نداده است. دوگانگی رفتار مسوولان کشور و تناقض‌ها صدای کاربران را درآورده بود.
سعید اسلامی بیدگلی در واکنش به این اتفاقات در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت: «حداقل ثبات داشته باشید. تو جلسه غیر‌علنی یه چیزی تصویب می‌کنید، تو جلسه علنی یادتون می‌ره نظرتون چی بود؟ یا می‌ترسید؟ یا چی؟»
موضوع دیگری که فقط مختص جمع بورسی‌ها و اقتصادی‌ها در توییتر نبود، بحث قیمت‌گذاری دستوری و تورم بود که در حال تبدیل شدن به یک نگرانی جمعی است. دیروز سیامک قاسمی، فعال حوزه اقتصاد در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت: «وقتی قیمت نهاده‌ها و مواد اولیه افزایش می‌یابد، هر سیاست کنترل دستوری قیمت‌ها، منجر به کاهش تورم نمی‌شود، بلکه فقط منجر به کمبود می‌شود.
قیمت‌ها را در سرچشمه با کنترل رشد نقدینگی، کنترل قیمت ارز و رفع تحریم‌ها باید کنترل کرد، نه با چوب بالا سر تولیدکننده و فروشنده گذاشتن!» در بحث تورم هم داود منظور نوشت: «به صدا درآمدن آژیر تورم! رکورد ۱۰ ساله تورم نقطه به نقطه تولیدکننده در فصل بهار: ۷/ ۹۴درصد، ساخت فرآورده‌های شیمیایی: ۱۳۵درصد، ساخت فلزات پایه: ۱۱۲درصد، نگرانی: تخلیه تدریجی تورم بخش صنعت در شاخص قیمت مصرف‌کننده، علت اصلی: استفاده دولت از تنخواه بانک مرکزی به جای اوراق بدهی.» در نهایت مهدی رباطی، رئیس هیات‌مدیره کارگزاری بورس بیمه ایران هم در صفحه خود نوشت: «نرخ تورم تولیدکننده PPI در اقتصاد نرخ پیش‌نگر CPI یا تورم مصرف‌کننده است. PPI در فصل بهار ۸۰درصد بوده است، این یعنی به‌زودی تورم سه‌رقمی در پیش است، رئیس‌جمهور گرامی تیم اقتصادی که معرفی می‌کنید و برنامه‌هایتان متناسب با این شرایط است؟ مجلس عزیز دغدغه شما این روزها چیست؟»
مجید شاکری / پژوهشگر
یک تغییر لازم در تیم مذاکرات اضافه شدن دو نماینده از وزارت اقتصاد است. بانک مرکزى و وزارت نفت هیچ یک به‌تنهایى جامعیت نمایندگى اقتصاد ایران (به‌نحوى که چشم‌اندازى از بودجه کشاورزی، صمت، رفاه را هم شامل شود) ندارند.
مجیدرضا حریری / عضو اتاق بازرگانی و صنایع ایران و چین
بیست سال پیش صادرات فرش ایران حدود یک میلیارد دلار بود، ۱۸ سال پیش مرکز ملی فرش تاسیس شد، سال ۹۹ مجموع صادرات فرش۸۲ میلیون دلار شد، یعنی کمتر از ۱۰ درصد بیست سال پیش! طرحی نو باید.
