سیامک قاسمی، از فعالان حوزه اقتصاد دیگر فردی بود که در جمع بورسی‌‌‌ها و اقتصادی‌‌‌ها در توییتر چنین مقایسه‌‌‌ای انجام داد و در صفحه خود نوشت: «حجم اقتصاد ترکیه و عربستان با نزدیک به ۷۲۰ میلیارد دلار تولید سالانه بسیار بزرگتر از حجم اقتصاد ایران  است. واقعیت این است که ما دیگر نباید اقتصاد خودمان را با این کشورها مقایسه کنیم، اقتصاد ما در سطح پاکستان و عراق و ویتنام شده است.» توییت پربازدید دیگر در همین جمع، نوشته حسین سلاح‌‌‌ورزی، نایب‌رئیس اتاق بازرگانی ایران بود. او در صفحه خود نوشت: «تولید صنعتی یک اکوسیستم پیچیده اقتصادی- اجتماعی-فرهنگی و فنی است که اداره آن جز با اتکا به خرد جمعی بازار ممکن نیست. برای کمک به صنعت خودرو و کل اکوسیستم ساخت و تولید، از خودرو لغو انحصار کنید. افتخار ملی واقعی این است که تولیدکننده انحصارگر نداشته باشد.» در قسمت نظرات، همایون دارابی از فعالان حوزه بورس در واکنش به نوشته سلاح‌‌‌ورزی برایش نوشت: «انحصاری وجود ندارد، صرفه اقتصادی وجود ندارد تا کسی وارد صنعت شود. کی حاضره با این قیمت‌گذاری خودروسازی کنه و سالی ۱۵هزار میلیارد تومان ضرر کنه.»

مهدی رباطی

مدیرعامل کارگزاری بورس بیمه ایران

بررسی و مطالعات نشان می‌دهد در بورس تهران سهام به ندرت زیر مووینگ‌اوریج‌‌‌های ۳۶۰ روزه قرار می‌‌‌گیرند. در معاملات دیروز برخی سهامداران در حال فروش دارایی خود روی این میانگین بودند، قبل از ورود به بازارهای مالی حتما آموزش ببینید وگرنه همواره متضرر خواهید بود.

داود منظور

دانشیار دانشگاه

مواضع اخیر رئیس سازمان برنامه و بودجه نویدبخش یادگیری سیاستگذار و حرکت به سمت متوقف کردن چرخه تولید فقر در کشور است.‌وعده توقف رشد نقدینگی و تورم افسارگسیخته با اصلاح سیاست‌‌‌ها و تلاش برای جلوگیری از خلق پول و افزایش نقدینگی از طریق کنترل هزینه‌‌‌های دولت بسیار امیدوارکننده است.

رضا خانکی

فعال حوزه بورس

در مورد وضعیت کلیه‌‌ بازارها شرط‌بندی بر سر دو موضوع است: آیا تورم پیش رو معنادار و با رشد بیشتر است یا کنترل شده و انتظارات تورمی مهار می‌شود؟

فرض عقلانی می‌‌‌گوید که احتمال مهار تورم با این ترکیب اقتصادی کم است و سیاست‌‌‌های اعلامی دمیدن به کوره‌‌ تورمی است. اما شانس چرخش‌‌‌های ناگهانی را باید لحاظ کرد و من ریسک‌اش را کم نمی‌‌‌دانم. آن هم چیست؟ استفاده از ابزارهایی چون افزایش ناگهانی نرخ بهره به منظور آرام کردن بازارها یا معلق‌‌‌های ناگهانی در سیاست خارجی که هر دو را محتمل می‌‌‌دانم.