بحران مهاجرت ونزوئلا
در صورت تداوم این وضعیت، بیش از ۵ درصد جمعیت که معادل ۸/ ۱ میلیون نفر است تا پایان سال‌جاری میلادی از این کشور خارج خواهند شد. به این ترتیب، بزرگ‌ترین بحران مهاجرت در تاریخ آمریکای لاتین کلید خورده است. کمبود مواد غذایی، دارو و شغل، افزایش جرم و خشونت، سقوط اقتصاد و ابرتورم تاریخی، راهی جز فرار برای مردم باقی نمی‌گذارد. بحران حقوق بشر در ونزوئلا پشت سایه بحران سوریه و میانمار پنهان شده و سازمان‌های بین‌المللی توجه لازم به این وضعیت را فراموش کرده‌اند. صندوق بین‌المللی پول، نرخ تورم را بالغ‌بر ۱۳ هزار درصد پیش‌بینی کرده و احتمال ثبت نرخ بیکاری بالای ۴۰ درصد را هشدار داده است. همزمان با گزارش‌های اقتصادی ناامیدکننده، وزارت خزانه‌داری آمریکا، افزایش فشار تحریم‌ها علیه این کشور را وعده داده که می‌تواند صادرات نفتی ونزوئلا را با کاهش بیشتری مواجه کند. طبق گزارش «فایننشال‌تایمز»، عرضه نفت از سوی این کشور بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ حدود ۲ میلیون و ۳۵۰ هزار بشکه در روز بود؛ اما از ابتدای سال ۲۰۱۶ تولید نفت و صادرات آن روند نزولی شدیدی را تجربه کرد که تا ابتدای سال‌جاری میلادی به عرضه یک میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه در روز منتهی شد. شرکت «مدلی» کاهش تولید نفت در ونزوئلا به یک میلیون و یکصد هزار بشکه در روز را تا سال آینده میلادی پیش‌بینی کرده است. شاخص‌های اجتماعی و رفاه جمعیتی که ظرف چند ماه اخیر منتشر شده‌اند نیز از تشدید بحران حکایت دارند. فقر شدید درحال‌حاضر به بالای مرز ۶۰ درصدی (نسبت به جمعیت کل) رسیده و فقر عمومی نیز بالای ۸۵ درصد برآورد شده است. علاوه بر معضل فقر، وضعیت عمومی بهداشت و سلامت، بیمه و مهاجرت نیز از مرزهای بحرانی فراتر رفته‌اند. به‌عنوان مثال، آمار مربوط به پناهندگانی که از این کشور خارج می‌شوند، در رتبه نخست جهان ایستاده است.
ارسال نظر