شاعری که راز ستاره را می‌داند

محمد رئوف مرادی «برزخ ستاره و سنگ» گزیده‌ای از شعرهای فرهاد شاکلی است که امسال چاپ و منتشر شده است.

از میان شاعران بزرگی که در قرن اخیر بی‌خستگی کوشیده‌اند تا ادبیات، زبان و فرهنگ و واژه کُرد را غنی بسازند، فرهاد شاکلی را می‌توان نام برد. او در حوزه‌ها و ژانرهای مختلف ادبی آثار بسیاری را خلق کرده و با خلق این آثار بی‌شک خلأ زیادی را که در ادبیات کُرد وجود دارد پر کرده و توانسته است ظرافت‌های زبانی را به زبان شعر کُردی بیفزاید. باید اذعان بدارم که فرهاد شاکلی یکی از شاعران کُرد است که بیشتر از دیگر شاعران به زبان و مساله زبان در هنگام نوشتن شعر و نثر توجه ویژه‌ای داشته است که این دقت و توجه در میان دیگر شاعران کُرد کمتر دیده می‌شود.

فرهاد شاکلی تفاوت دیگری نیز با دیگر شاعران هم نسل خود دارد و آن این است که رگه‌هایی از عرفان و تصوف در تار‌و‌پود شعرهای او دیده می‌شود. یعنی می‌شود گفت به نحوی جزو اولین شاعرانی است که فکر و روح عرفانی را در شعر نو کردی دمیده است.

شاکلی از جمله شاعرانی است که به زبان فارسی تسلط کامل دارد. او مطالعه زیادی روی زبان‌های ایرانی و به ویژه زبان فارسی داشته و پژوهش‌هایی نیز انجام داده است. به همین دلیل تاثیر زبان فارسی بر شعرهای او به خوبی مشهود است، زیرا از ترکیباتی که در زبان فارسی متداول است و با زبان کردی هم قرابت دارند، استفاده بسیاری برده است. وی اذعان می‌دارد که فرهنگ و تمدن کُرد از فرهنگ و تمدن ایران جدایی ناپذیر است و می‌گوید: هنگامی که در حال مطالعه روی شعر عرفانی و صوفیگرانه شاعر بزرگ کُرد ملای جزیری بوده به راحتی رد پای حافظ و جامی را مشاهده کرده است.

مجموعه برزخ «ستاره و سنگ» گزیده‌ای از شعرهای این شاعر توانمند است که به سلیقه مترجم انتخاب و ترجمه شده است. کاستی‌های شعر بی‌شک به اصل شعر بر نمی‌گردد بلکه متوجه مترجم است. زیرا شعرهای شاکلی شعرهای بسیار دقیق و لطیف و هنرمندانه است و به همین دلیل ترجمه آنها مترجم را دچار چالش می‌کند. امیدوارم با انتشار این مجموعه، فرهاد شاکلی برای جامعه فرهنگی و علاقه‌مند به ادبیات و شعر فارسی بیشتر شناخته بشود و دیگر آثار ایشان نیز مورد توجه مترجمان واقع شود.