کافه صمیمی

سیما کاظمی

کافه امجدیه

دکتر مفتح

دنبال یک کافه خوب می‌گشتم که دوست استرالیایی‌ام رو ببرم اونجا؛ اینجور مواقع خیلی برام مهمه فضای کافه هم ایرانی و شیک باشه و بالاخره یک حسی از ایران توش باشه و خیلی مدرن نباشه.

اینستاگرام اینجا رو که چک کردم دیگه بی‌معطلی رفتم. ولی ته دلم یکم نگران بودم که نکنه جا نداشته باشه، چون واقعا دیگه تو صف موندن کار من نیست و انرژی‌ای براش ندارم و خب خدا رو شکر خلوت بود. کافه‌ای پر از کاپ و نمادهای ورزشی که نباید به ورزشگاه شهید شیرودی کنارش بی‌ارتباط باشه. میزها مدل‌های مختلف هستن و همچنین آدم‌هایی با تیپ‌های مختلف. نکته مثبت اینجا پرسنل بسیار بسیار خوش اخلاقشه، جوری که انقدر باهات صمیمی هستن که واقعا بعد یک ساعت احساس می‌کنی دوستت هستن. نکته مهم دوم اینه که یک غذایی دارن به نام فلامکوخن یا یک همچین چیزی! عجب چیزیه این غذا، پیتزا طوره و بسیار خوشمزه و لذیذ و حتما به همه توصیه می‌کنم. یک ورق نازک خمیر زیرشه و به شکل تقریبا مستطیل، روش انواع چیزها رو می‌ریزن، یک مدل داره با بیکن که بنده اون مدل رو پسندیدم؛ یک مدل داره سبزیجات و مارگاریتا طور که اون رو هم بنده پسندیدم؛ اما یک مدل داره با سوسیس اعلاء که اینجانب برای آن مُردم!

خیلی خوشمزه و دلچسب.

سالاد پر و خوشمزه هم خوردیم که توش همه چیز داشت، دیگه از کاهو و بیبی اسفناج‌ و گردو و غیره و اونم چسبید.

دیگه یک شات اسپرسو هم داشتیم و یک چیز کیک، صادقانه می‌گم که اسپرسو‌شناس نیستم و خیلی نباید مدعی‌وار درموردش نظر بدم، اینجور مواقع می‌شه گفت اسپرسوی بد و خوب رو می‌شناسم و داخل این طیف چیزی باشه تشخیص نمی‌دم؛ ازاین رو اسپرسو و کیک هم معمولی بود.