یک پاتوق صمیمی

سیما کاظمی

 ستاره ونک

سئول

خیلی وقته این رستوران تو سئول تاسیس شده و خیلی هم ازش سفارش میدن مشتری‌ها و خیلی‌ها پاتوق کردن اینجا رو.

یک شب رفتیم سئول و راحت پارک کردیم و رفتیم داخل.

رستوران پرده‌هاش پایین بود و نور قرمز داشت.

همه جای رستوران آثار آسیای شرقی رو داشت.

یک آقایی که بعدا فهمیدیم مدیر رستورانه اومدن و برامون توضیح دادن چون منو خیلی مفصل بود و واقعا انتخاب کردن خیلی سخت بود و قرار شد ایشون ذائقه ما رو بپرسن و انتخاب با ایشون باشه.

غذاها خیلی سریع و تند روی میز اومد.

اول رول سبزیجات اومد که خوب بود، چندتا سس خاص هم کنارش داشت.

من سوپ قارچ داشتم که خیلی رقیق و متفاوت بود انگار سس با سس تری‌یاکی درست شده بود.

سوپ مادرم تند و ترش بود که آتیش مسلم بود خیلی تند ولی دلپذیر.

غذای من مرغ منگولین بود که مرغ و قارچش غالب بود اونم خیلی خوب بود تند و خوشمزه. حجم غذاها کامل یک نفره بود ولی سوپ و غذا و برنج و رول کمی همه با هم زیاد اومد.

غذای مادر میگوی سشوان یا همون میگوی پفکی بود اونم بسیار خوشمزه بود خلاصه اینجا خیلی چیزای خوشمزه خوردیم.

برنج هم داشتیم که یکم طعمش خاص بود، یعنی خیلی عالی نبود من مقایسه کردم با برنج طعم‌دار هندی و اون رو ترجیح دادم.

ترشی کیم چی هم داشتیم اونم بد نبود.

کلا تمام غذاهای اینجا با ذائقه مشتری طبخ میشه و ایرانیزه شده اصطلاحا و فکر کنم به همین خاطر هم ما خیلی خوشمون اومد، من کره نرفتم نمی‌دونم غذاهای اصیلش چطوره اما امیدوارم ستاره ونک نماینده خوبی باشه.

فضای رستوران خیلی شیک و نو نیست اما چون خاصه خیلی به چشم نمی‌یاد.

نکته جالب این بود که جز ما هر کسی نشست با مدیر و کارمندای اونجا خیلی صمیمی صحبت می‌کرد و اسم همو می‌دونستن.

یعنی انقدر مشتری‌هاشون ثابت بود که همو کامل می‌شناختن. جالب بود که اینطور پاتوق بود.

این رستوران سفارش آنلاین هم داره.