ماموریتی که شهردار تهران برای خود تعریف کرده، یک سوال اساسی را پیش روی شهروندان قرار می‌دهد. اینکه اساسا حذف گدایان از سطح شهر با چه اقدام و در چه دوره زمانی امکان‌پذیر است؟ کارشناسان شهری یکی از نکات مهم در حذف گدایان از سطح شهر را از یک‌سو توجه به لایه‌های اقتصادی و پشت پرده متکدیان حرفه‌ای و از سوی دیگر افرادی که به‌دلیل تهیدستی و حاشیه‌نشینی دست به این کار می‌زنند، می‌دانند.

الهام فخاری عضو شورای شهر تهران از جمله افرادی است که معتقد است: تکدی‌گری به موضوعات زیادی وابسته است و نمی‌توان موضوعات آسیب‌شناسی و رفتارهای غلط اجتماعی را با طرح‌های ضربتی حل کرد. پشت‌پرده موضوع تکدی‌گری، چرخه اقتصادی است. ما برای آنکه بتوانیم موضوع گدایی را ریشه‌ای حل کنیم با‌ید به جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... توجه کرده و حتی مداخله روان‌شناسی نیز داشته باشیم. به‌خصوص در وضعیت کنونی که برخی به‌دلیل نامساعد بودن شرایط آب و هوایی دست به مهاجرت زده و دچار استیصال شده‌اند و در ابرکلان شهرها نتوانسته‌اند کاری برای خود پیدا کنند و از روی آنکه چاره‌ای برای گذران زندگی ندارند، دست به این کار می‌زنند. این افراد با متکدیان سازمان یافته متفاوتند.

به گفته وی باید بدانیم اجرای این ماموریت، اجرای یک بند ساده قانونی نیست و باید به پس و پیش‌های آن نیز توجه کرد. اینکه چگونه باید یک قانون را اجرا کرد که ضمانت اجرایی داشته و پایدار باشد به اندازه خود قانون مهم است.

او یکی از عواملی را که به رشد پدیده تکدی‌گری در کلان شهرها کمک می‌کند نبود نظارت بر ورود افراد به شهرهای بزرگ دانست و گفت: در شهرهای بزرگ به روی همه باز است و قاعده‌ای برای این حضور وجود ندارد. ساکنان شهرها، شهروند تلقی می‌شوند و در چنین موقعیتی که نظام شهروندی وجود ندارد و مشخص نیست چه کسی به چه دلیل از کدام دروازه شهر به شهر وارد شده نمی‌توان چنین موضوعی را مدیریت یا ساماندهی کرد. این موضوع در شهرهای کوچک به‌طور سنتی وجود دارد و مردم غریبه‌ها را می‌شناسند، بنابراین افراد نمی‌توانند به راحتی هر کاری که می‌خواهند در این شهرهای کوچک انجام دهند.

علاوه بر این از دیدگاه برخی کارشناسان حوزه آسیب‌های اجتماعی اجرای چنین طرح‌های ضربتی برای حذف گدایان و متکدیان شهری اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت پاسخگو باشد و برای مدتی کوتاه موفقیت‌آمیز باشد، اما به‌طور قطع اگر به ریشه بروز این پدیده اجتماعی توجه نشود نمی‌توان با قطعیت امیدوار بود که برای همیشه متکدیان از سطح شهر جمع شوند.