بعد از چند سال تلاش و مبارزه، در سال ۱۹۷۱ آنها ارتباط با تایگر را قطع کرده و توانستند خط تولید کفش‌های ورزشی سبک‌تر با کفی‌های خاص را راه‌اندازی کنند. نام شرکت به «نایک» تغییر یافت و لوگوی معروف آن طراحی شد. پس از آن، تکنولوژی Nike Air را در سال ۱۹۷۹ ایجاد کردند. این تکنولوژی موقعیت نایک را به‌عنوان یک رقیب موفق تقویت کرد. رشدی که نایک در این مرحله تجربه کرد آنقدر قابل‌توجه بود که باعث عرضه عمومی اولیه آن تا سال ۱۹۸۰ شد. تا سال ۱۹۸۲ نایک به اولین تامین‌کننده کفش‌های ورزشی در آمریکا تبدیل شد. در سال ۱۹۸۵ نایک کفش‌های مایکل جوردن، ستاره مسابقات بسکتبال NBA را معرفی کرد و محبوبیت این ورزشکار فروش شرکت را به رکوردهای تازه‌ای رساند. کمی پس از آن، نایک وارد طراحی پوشاک و دیگر اکسسوری‌های ورزشی شد. آنها با تیم‌های ملی مطرحی مثل تیم فوتبال برزیل و تیم‌های فوتبال مردان و زنان آمریکا قرارداد امضا کردند. در سال ۱۹۹۶ با تایگر وودز، قهرمان گلف قراردادی سالانه به ارزش ۵ میلیون دلار امضا کردند.

در طول این سال‌ها، نایک معرفی مدل‌های جدید و متنوع را متوقف نکرده است. مثلا در سال ۲۰۰۰ Nike Shox وارد بازار شد که مورد استقبال جهانی قرار گرفت. امروز، نایک یک امپراتوری بزرگ است که پوشاک ورزش‌های مختلف مثل تنیس، بیس‌بال، فوتبال، کریکت و دو را پوشش می‌دهد. این شرکت همچنین اسپانسر تعدادی از بازیکنان مطرح فوتبال، تنیس و بسکتبال است.نایک در مسیر موفقیت خود، برخی شرکت‌ها از جمله Umbro را تحت تملک خود درآورد و در حال‌حاضر هم دو شرکت تابعه دارد.

روحیه نوآورانه فیل نایت در کسب‌وکار باعث شد نایک همواره جزو ارزشمندترین برندهای پوشاک دنیا شناخته شود، به‌طوری که ارزش برند آن در حال‌حاضر بیش از ۲۹ میلیارد دلار است. این شرکت در حال‌حاضر بیش از ۷۴ هزار نیرو دارد و درآمد سالانه آن در ۲۰۱۷ بیش از ۳۴ میلیارد دلار بوده است. موفقیت نایک نتیجه نوآوری مداوم و سرمایه‌گذاری‌های به‌موقعی است که به سودآوری صدها میلیون دلاری این شرکت در هر سال منجر شده است.