جزیره‌ای مقدس، سربرآورده از دریا

یکی از اولین آثار جهانی که در لیست یونسکو قرار گرفته و قدمتش به قرون وسطی می‌رسد، همزمان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز مذهبی مسیحیان اروپا نیز شناخته می‌شود؛ کلیسای مون‌سن میشل.این کلیسای گوتیک در جزیره‌ای خاص و زیبا واقع شده که گفته می‌شود جمعیت ساکن آن حالا کمتر از ۱۰۰نفر هستند. بخش صخره‌ای مون‌سن میشل میزبان ۶۰ ساختمان است که به‌عنوان آثار باستانی و ملی فرانسه از آنها محافظت می‌شود. این جزیره در شمال فرانسه و در کرانه‌های نرماندی، با یک مسیر جاده‌ای به سرزمین اصلی وصل می‌شود؛ جاده‌ای که البته در زمان مد، زیر آب می‌رود.

آب‌های اطراف جزیره می‌توانند تا ۱۸ کیلومتر دورتر از این جزیره و ۲۰ کیلومتر به سمت ساحل حرکت کنند. این ویژگی‌ها، برای قرن‌ها از مون‌سن میشل قلعه‌ای غیرقابل نفوذ و دست‌نیافتنی ساخته است. اولین ساکنان این کوه ۹۲ متری، قوم باستانی سلت بودند که این جزیره را «مونت‌تمپ» نامیدند. این نکته نیز جالب است که بدانید در زمان‌های دور، اینجا یک جزیره نبوده؛ بلکه توسط جنگلی احاطه شده بود.

بر اساس افسانه‌ای از قرون وسطی، در سال ۷۰۸ میلادی میکائیل یا همان میشل، اسقف اورانچز را از شهری کوچک در همان نزدیکی به آنجا دعوت کرد تا کلیسایی برای او در این جزیره بسازد.

در تمام دورانی که فرانسه درگیر جنگ‌های متعدد بود، هیچ دست درازی به این جزیره نشد. سال‌ها بعد نیز در قرن شانزدهم، مردم دست به ساخت صومعه و ساختمان‌های دیگر زدند؛ ساختمان‌هایی مانند زندان‌های سنگی که طوری ساخته شده بودند که زندانی‌ها نه بتوانند بایستند و نه بنشینند.

اما بندر مون‌سن میشل با تمام زیبایی‌هایش از آسیب‌های ناشی از فعالیت‌های بشری دور نمانده و فعالیت‌هایی مثل کشاورزی و ساخت جاده باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای این جزیره شده است. از آنجایی که این جزیره همواره تحت تاثیر جزر و مد قرار دارد و مد به سرعت در این منطقه اتفاق می‌افتد، تاکنون گردشگران زیادی در راه عبور از خلیج شنی غرق شده‌اند.