قهوه نسل سه در قلب انقلاب

سیما کاظمی

 کافه نیلو

بین انقلاب و جمهوری

این کافه در مرکز شهر و نزدیک به خیابون انقلابه و در رقابت با کافه‌های معروف و پاتوق اونجا. تازه تاسیس شده و در حال تکمیل سبک و روش خودش هست یک جورایی. صاحب اونجا نظرش اینه که واسه پاتوق شدن اونجا رو زده و مشتری های خودشو داره! حالا این دقیقا یعنی چی نمی‌دونم، شاید نظرش این بود که سبک خاصی از مشتری‌ها رو می‌خواد جذب کنه چون به هرحال کافه متفاوته با بعضی شغل‌ها (تو آرایشگری تبلیغ می‌کنن رنگ کار با مشتری نیازمندیم، یعنی یک نفری که هم کار رنگ بکنه هم خودش معتبر و صاحب مشتری باشه و این‌طور نباشه که خودش تنها و به امید مشتری‌های ما بیاد). تو این کافه طرفداران فوتبال رفت و آمد خوبی دارن چون برای بازی های مهم پراژکتو نصب میشه و جو اونجا و نیز منوی مخصوصش دورهمی های ورزشی رو می‌طلبه. خیلی وقتا همه دنبال یک جای دنج واسه رویدادهای ورزشی هستیم و اینجا همه جور امکاناتی براش داره. خوب همون طور که گفته شد جو اونجا ورزشیه پس یه سالاد خوب فیتنس هم توش می چسبه، سالادی که خوردیم حسابی عالی بود؛ سس عالی، دورچین نارنگی دلچسب و خلاصه ترکیب متناسب.

منوی خوبی داره در اونجا قهوه نسل ٣ سرو میشه .قهوه‌ی موج سوم اصطلاحی‌ است که چند سالی‌ است باب شده تا دو نوع قهوه و نحوه‌ مصرف آنها را متمایز کند. تفاوت، خیلی ساده بین قهوه‌های تولید انبوه است که همه‌جا از جایگاه سوخت تا کتابفروشی در دسترسند و قهوه‌هایی که با ظرافت و دقت و هنرمندانه در اندازه‌های کوچک به عمل می‌آیند و دم می‌کشند. اندیشه‌ پشت قضیه هم این است که هدف از نوشیدن قهوه بیدار شدن و بیدار ماندن نیست؛ هدف لذت بردن از نوشیدنی‌ای‌ست که برای تهیه‌اش – اینکه کدام دانه را از کجا بخریم و چطور تفتش بدهیم و چطور بگذاریم دم بکشد – وقت صرف شده و باید گرامی‌اش داشت و نشست و سر فرصت نوشید. در مکتب قبلی – یا موج دوم که استارباکس شناخته‌ترین نامش است – عموما می‌گویند که این‌جور قهوه‌ ما از فلان کشور تهیه شده و بنابراین فلان ویژگی را دارد. حال آنکه در قهوه‌ موج سوم، اسم مزرعه را می‌آورند تا نشان بدهند که قهوه را فله‌ای نمی‌خرند و در انتخابش بسیار دقت می‌کنند و تا می‌توانند از مخلوط کردن دانه‌ها خودداری می‌کنند تا محصول خالص باشد. جای دنج و محیط رنگارنگش به ادم انرژی خوبی منتقل میکنه و کلا کافه خوش ظاهر و دنجیه. تمام سس‌های سرو شده تو این کافه به‌صورت دست‌ساز هست که طعمش با بیشتر کافه‌ها قابل قیاس نیست

برگر ویژش خوش مزه بود و درجه طبخ گوشت هم مدیوم بود. پاستا هم که همه کافه‌ها موجود دارن اما اینجا با سس مخصوصش تونسته مزه این غذای خوشمزه رو دلچسب‌تر کنه و نگذریم از این نکته که مرغ توی پاستا زیادی سفت بود.