صحبت کردن از افول ترامپیسم هنوز زود است
ترامپ دموکرات علیه ترامپ جمهوری‌خواه
برخی از تحلیلگران با توجه به اقبال مناطق حاشیه شهری و روستایی به جمهوریخواهان به این نتیجه رسیده‌اند که پدیده ترامپیسم از داخل شهرها به مناطق روستایی رفته و سپس نابود خواهد شد؛ اما در سوی مقابل کم نیستند تحلیلگرانی که به این موضوع اعتقاد دارند که ترامپیسم نه تنها افولی نداشته بلکه قدرت نیز گرفته است و از روز پس از اتمام انتخابات میان‌دوره‌ای، تازه مبارزه با آن به‌صورت جدی باید شروع شود. تحلیل‌ها تنها به این موارد ختم نشده بلکه موضوع انتخابات آتی ریاست‌جمهوری این کشور در سال ۲۰۲۰ و احتمال انتخاب دوباره ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا را نیز به میان کشیده است. آمارهای منتشرشده در رابطه با انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا ابزار خوبی برای فهم پایگاه رای ترامپ و مخالفان او در جامعه و میان اقشار مختلف آمریکا است. الن کامارک، تحلیلگر ارشد اندیشکده بروکینگز، در مقاله‌ای عنوان کرده است که زنان در این انتخابات آمریکا نقشی را بازی کردند که تا به‌حال در تاریخ انتخابات آمریکا سابقه نداشته است. او در ادامه مطرح کرده است که در انتخابات میان‌دوره‌ای، دموکرات‌ها ۱۹۷ نامزد زن را داشتند که از این تعداد، ۹۳ تن از آنان توانستند پیروز شوند؛ اما در جبهه مقابل، جمهوریخواهان تنها ۵۸ نامزد زن را معرفی کرده بودند که از این تعداد، تنها ۱۴ تن توانستند در این انتخابات پیروز شوند چراکه عمده رای‌دهندگان به زنان دموکرات را قشر زنان تشکیل داده بودند و از این نظر نیز حرکت تاریخی را انجام داده‌اند تا هم میزان نارضایتی زنان از ترامپ و حزب جمهوری‌خواه مشخص شود و هم راه برای ورود زنان بیشتر به قدرت برای مقابله با ترامپ و پشتیبانان او مهیا شود؛ اما این تنها زنان نبودند که دراین انتخابات شگفتی آفریدند. با بررسی اجمالی آمارهای منتشرشده در رابطه با حوزه‌های تفکیکی جغرافیایی، به سادگی متوجه این امر خواهیم شد که مناطق روستایی و حاشیه روستایی به‌شدت به ترامپ سمپاتی داشته اما در عوض مناطق شهری و اقشار تحصیلکرده تماما رای خود را به دموکرات‌ها داده‌اند. مجله آتلانتیک در مقاله‌ای عنوان کرده است که در برخی مناطق آمریکا که در انتخابات سال گذشته ریاست‌جمهوری به پیروزی ترامپ کمک کرده بودند، شیفت بزرگی اتفاق افتاده و در انتخابات میان دوره‌ای به دموکرات‌ها برای پیروزی در سنا و مجلس نمایندگان کمک کرده‌اند. این مقاله در ادامه عنوان کرده است که حمایت ایالات آمریکا از دموکرات‌ها در این انتخابات نسبت به انتخابات میان دوره‌ای پیشین، حداقل ۲ درصد افزایش داشته است. فرانکی دینتینو، تحلیلگر مسائل آمریکا در این راستا اظهار کرده است که با بررسی سه منبع آماری، از جمله ای‌سی‌اس، پروژه انتخابات آمریکا و همچنین آمارهای آسوشیتدپرس، می‌توان به این نتیجه دست یافت که در این انتخابات، ایالات آمریکا، اکثریت ۶۳ درصدی را در حمایت از دموکرات‌ها و اقلیت ۳۲ درصدی را در حمایت از جمهوریخواهان داشتند و از این منظر توانستند مجلس نمایندگان را در اختیار خود بگیرند؛ اما در مقابل سنا را از دست دادند. این مساله زمانی که به طبقه سفیدپوست حاشیه شهری در ایالات مختلف می‌رسد نشان‌دهنده این امر است که از سال ۲۰۱۲ تا سال ۲۰۱۸، محبوبیت دموکرات‌ها در میان این قشر نیز درحال افزایش است؛ اما جمهوریخواهان در میان این قشر همچنان رای بالای پنجاه درصد را دارند و این درحالی است که در انتخابات میان‌دوره‌ای سال ۲۰۱۸، شاهد بالاترین میزان حمایت این قشر از دموکرات‌ها در طول ۶ سال اخیر، یعنی ۴۲ درصد هستیم. اگرچه محبوبیت دموکرات‌ها در میان این اقشار و مناطق شهری بسیار بالا رفته اما زمانی که موضوع ایالات صنعتی مطرح شود، برتری با ترامپ و جمهوریخواهان است. مجله آتلانتیک در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده است که میزان محبوبیت دموکرات‌ها در ایالات صنعتی آمریکا از سال ۲۰۱۴ تاکنون ثابت، ۳۱ درصد باقی مانده است و این درحالی است که در این انتخابات، ۶۷ درصد از ساکنان این مناطق به ترامپ و جمهوریخواهان رای داده‌اند. به این ترتیب مشاهده خواهیم کرد که هرچه به سوی مناطق روستایی و حاشیه روستا و همچنین مناطق تولیدی و صنعتی آمریکا حرکت کنیم، ترامپ و ترامپیسم دارای قدرت بیشتر و هرچه به مناطق شهری و قشر تحصیلکرده حرکت کنیم، محبوبیت دموکرات‌ها افزایش پیدا می‌کند. از این منظر هنوز نمی‌توان به‌طور قطعی از افول پدید ترامپیسم در آمریکا سخن گفت.
ترامپیسم و آینده آمریکا
به قدرت رسیدن ترامپ در سال ۲۰۱۶ و تغییراتی که او در مشی سیاسی آمریکا به وجود آورده است، باعث شده تا بسیاری از پدیده‌ای به نام ترامپیسم و گسترش آن صحبت کنند. مکس بوت، تحلیلگر مسائل آمریکا، در مقاله‌ای عنوان کرده است که ترامپ در آخرین حرکت خود توانست تا از دست جف سشنز و راد روزنستاین، خلاص شود؛ اما لزوم مبارزه با ترامپیسم و همچنین حضور اکثریت دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان آمریکا را باید اولین گامی دانست که برای حرکت در این مسیر برداشته شده است؛ چراکه با این میزان حضور دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان، برداشته شدن سد مولر از سر راه ترامپ تقریبا ناممکن شده است. او در ادامه مطرح کرده است که سیستم چک و بالانس آمریکا تقریبا در بدترین حالت خود در این دوران قرار داشت؛ اما انتخابات میان‌دوره‌ای باعث شد تا امیدها به دموکراسی آمریکا بار دیگر زنده شده و این سیستم تقویت شود تا پدیده ترامپیسم در دو سال آینده با افول روبه‌رو شود؛ اما این پایان ترامپیسم نیست و حتی آغاز آن هم نیست؛ بلکه این مقطع را باید به قول چرچیل، پایان آغاز آن دانست. همه تحلیلگران اما به خوش‌بینی مکس بوت نیستند. مایکل نیگه، تحلیلگر ارشد دویچه‌وله، بر این باور است که انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا به هیچ عنوان به معنای پس‌زدن ترامپیسم نیست بلکه، تب ترامپیسم در حال بالاتر رفتن است. او در ادامه مطرح کرده است که خبر بد این است که نتیجه این انتخابات نشان داد که ترامپیسم به حالت عادی بدل شده است و از این پس باید شاهد ظهور ترامپ‌های کوچک در سراسر جهان بود و از این منظر باید عنوان کرد که برون‌داد این انتخابات آمریکا را باید پیروزی‌ای بزرگ‌تر از پیروزی ترامپ در سال ۲۰۱۶ دانست. امیلی شولتز، تحلیلگر ارشد مجله آتلانتیک، معتقد است که نتیجه انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا برای اروپاییان نیز ناخوشایند است؛ چراکه با این انتخابات، امروز اروپاییان بیش از گذشته در این هراس به‌سر می‌برند که دو سال آینده ریاست‌جمهوری ترامپ ضربات بیشتری را به روابط فراآتلانتیکی خواهد زد. تیموتی اسنایدر، تاریخ‌دان و تحلیلگر آمریکایی، معتقد است که هر کاری که ما در آمریکا انجام می‌دهیم بر باقی جهان نیز تاثیر می‌گذارد چه ما آن را ببینیم یا نه، اما بهتر است تا با ظهور ترامپ در آمریکا نگاهی به برخی دیگر از کشورهای جهان نیز بیندازیم که راست افراطی پوپولیستی در آنها برخاسته و قدرت گرفته است. از این منظر بسیاری از تحلیلگران بسط پدیده ترامپ و ترامپیسم را در جهان مورد تحلیل قرار داده‌اند و از ادامه این مساله احساس خطری بزرگ را برای جهان دارند. انتخابات آتی ریاست‌جمهوری در آمریکا و سرنوشت ترامپ در این انتخابات نیز در زمره مسائلی است که باعث شده تا سیل عظیمی از تحلیل‌های متفاوت در این روزها در دسترس خوانندگان و ناظران تحولات آمریکا باشد. خبرگزاری سی‌ان‌ان در مقاله‌ای عنوان کرده است که بر اساس نظرسنجی‌های اخیر، ۴۵ درصد از شهروندان آمریکا موافق ترامپ و ۵۴ درصد مخالف او هستند و این برای کمپین‌های انتخاباتی او در سال ۲۰۲۰ خبری بد خواهد بود. هری انتن، تحلیلگر مسائل بین‌الملل، معتقد است که برون داد این نظرسنجی‌ها باید در موقعیت زمانی خود تحت بررسی قرار بگیرد و اگر صحبت از محبوبیت ترامپ در سال ۲۰۱۶ می‌شود باید به این نکته توجه داشت که چه کسی مقابل او ایستاده بود که باعث شد تا ترامپ پیروز شود و نکته قابل‌توجه این است که در انتخابات بعدی ممکن است فردی متفاوت در مقابل ترامپ قدعلم کند و او دیگر رئیس‌جمهور منتخب محبوب شهروندان نباشد. بیل اشنایدر، استاد علوم سیاسی دانشگاه جورج ماسون آمریکا، در مقاله‌ای عنوان کرده است که نتایج انتخابات میان دوره‌ای فاکتوری بسیار اساسی است تا دموکرات‌ها با استفاده از آن بتوانند ترامپ را در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ شکست دهند. اشنایدر معتقد است که رای دهندگان به ارزش‌های مورد نظر خود رای می‌دهند نه به منافع خود و همین امر باعث خواهد شد تا رای ترامپ در مناطق حاشیه روستایی و روستایی، نقشه راهی برای دموکرات‌ها در راستای پیروزی در انتخابات ۲۰۲۰ باشد. اشنایدر در نهایت عنوان کرده است که دموکرات‌ها گزینه‌های بسیار زیادی را برای شرکت در انتخابات ۲۰۲۰ دارند و هر نماینده یا فرماندار دموکرات باید در آینه به خودش نگاه کرده و بگوید چرا من نه؟ اما یک ترامپ دموکرات یا یک دموکرات بی‌شباهت به ترامپ دو گزینه اصلی دموکرات‌ها برای انتخابات ۲۰۲۰ است. از سوی دیگر سیمون جکسون، استاد علوم سیاسی در مقاله‌ای در مرکز مطالعات آمریکا، عنوان کرده است که امروز سخن گفتن از شکست ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ حماقت کامل است؛ چراکه با بررسی تاریخ انتخابات آمریکا می‌توان به این نتیجه رسید که رفتار رای دهندگان در جامعه آمریکا قابل پیش‌بینی نیست و صرف تکیه بر آمارهای مخالفت با ترامپ در جامعه آمریکا نباید ما را به این اشتباه دچار کند که ترامپ در انتخابات آتی رای نخواهد آورد؛ ضمن اینکه باید این مساله را مدنظر قرار داد که هنوز ترامپ در جامعه آمریکا محبوبیت فراوانی را در میان اقشار خاصی دارد و ممکن است دموکرات‌ها بار دیگر در شب اعلام نتایج انتخابات ۲۰۲۰ شگفت زده شوند.
منبع: مجله آتلانتیک
ارسال نظر