محمد شریعتمداری وزیر پیشین صمت در آخرین روز حضور خود در این وزارتخانه و در شرایطی که حسن روحانی رئیس‌جمهوری با استعفای وی موافقت کرده بود، اقدام به تغییر مدیرعامل سایپا کرد. بدین ترتیب محسن قاسم جهرودی که تنها ۱۱ ماه از ورودش به این شرکت می‌گذشت طی حکمی از مدیرعاملی این شرکت عزل و محمدرضا سروش جایگزین وی شد. هر چند تمامی این عزل و نصب‌ها در ظاهر با تصمیم‌گیری و رای هیات‌مدیره این شرکت رقم می‌خورد، اما در این اتفاقات رد پای مسوولان صنعتی کشور به وضوح دیده می‌شد. در این بین شریعتمداری و رحمانی در شرایطی هرگونه ارتباط با موضوعات عزل و نصب در شرکت‌های خودروساز را رد کرده که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان تصمیماتی به این بزرگی نمی‌تواند تنها با اختیارات هیات‌مدیره این شرکت‌ها صورت بگیرد. آنچه مشخص است ۱۰ بهمن ماه روز مجمع شرکت سایپا بوده و اگر قرار بر تغییرات مدیریتی نیز بوده در این روز باید این تغییرات صورت می‌گرفت، حال آنکه هیات‌مدیره به یکباره تصمیم می‌گیرد مدیرعاملی که تنها سه ماه از حضورش در راس شرکت سایپا گذشته را به یکباره تعویض کند. در مورد چرایی عزل سروش اظهارات فراوانی می‌شود حال آنکه برخی از دست‌اندرکاران صنعت خودرو عنوان می‌کنند که وی در تدارک پیش‌فروشی با قیمت‌های بعد از دی‌ماه بوده، حال آنکه این شرکت تعهدات معوقه زیادی دارد به این ترتیب هم از پیش‌فروش خودروها ممانعت شد و هم بهانه‌ای به دست مسوولان صنعتی برای تغییر وی داد. اما عمر کوتاه مدیریت در شرکت‌های خودروساز به‌خصوص گروه صنعتی سایپا طی یک دهه گذشته موضوعی است که این شرکت را با چالش‌های فراوانی روبه‌رو کرده است. به‌طوری‌که برخی کارشناسان ضرر و زیان انبوه این شرکت را نه به‌دلیل تحریم بلکه بیشتر به خاطر عملکرد منفی مدیران این شرکت‌ها ارزیابی کرده‌اند. سایپا طی یک دهه گذشته مدیران سیاسی یا منتخب وزرا یا برخی از مقامات اجرایی کشور را فی‌الواقع به خود دیده، مدیرانی که عمر کوتاه مدیریت آنها نه اجازه عرض اندام به آن‌ها داده و نه این شرکت را از بحران‌ها و مشکلاتش نجات داده است. در این بین اما محمدرضا سروش رکوددار است، رکورددار از این بابت که عمر مدیریتش تنها سه ماه بوده است این در شرایطی است که در خودروسازی جهان چنین جابه‌جایی‌های سریعی رخ نمی‌دهد و مدیران عامل شرکت‌های خودروساز سال‌ها می‌مانند و به‌واسطه ماندگاری‌شان، سیاست‌ها و برنامه‌های خود را پیاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، کارلوس گوسن چیزی حدود ۱۸ سال است که مدیرعاملی نیسان را بر عهده دارد، هرچند البته طی یکی دو ماه گذشته درگیر رسوایی مالی شده و ممکن است برکنار شود. مورد دیگر، سرجیو مارچیونه مدیرعامل فقید فیات-کرایسلر است که بیش از یک دهه سکان هدایت این شرکت را بر عهده داشت و دست آخر نیز به‌دلیل بیماری از سمت خود کنار گذاشته شد. وی تنها چند روز پس از کنار گذاشته شدن از مدیرعاملی فیات-کرایسلر و به‌دلیل شدت گرفتن بیماری، درگذشت. در هر حال آنچه مشخص است عمر کوتاه مدیریتی در شرکت‌های خودروساز را باید در ماهیت دولتی بودن تولید‌کنندگان خودرو جست‌وجو کرد و اینکه تا دولت پای خود را از این شرکت‌ها بیرون نکشد وضعیت فعلی همچنان تداوم خواهد داشت.

 

اخبار مرتبط