پس از ساعتی اگرچه آتش مهار می‌شود، اما به دلیل فلزی بودن سازه، حدود ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه برج تجاری پلاسکو به یکباره به‌صورت عمودی فرو ریخت. در این میان اگرچه در ساعات اولیه صبح، نیروهای امدادی به دلیل تعطیلی واحدهای تجاری عنوان می‌کردند میزان آسیب جانی به شهروندان و نیروهای امدادی محدود است، اما حوالی ظهر از حبس ده‌ها نفر در زیر آوار خبر می‌رسید. تلاش‌های شبانه‌روزی برای نجات محبوسان آتش اگرچه شبانه‌روزی ادامه یافت اما نهایتا عصر هشتمین روز بهمن، عملیات آواربرداری تمام شد و خبر شهادت ۱۶ آتش‌نشان سوگ این حادثه را دوچندان کرد. با وقوع این حادثه، مسوولان ارشد کشوری دستورات مختلفی در رابطه با بررسی عوامل بروز این حادثه و اقدامات پیشگیرانه بعدی برای جلوگیری از تکرار این حوادث را صادر کردند. وزیر کشور از صدور دستور رئیس‌جمهوری برای شناسایی ساختمان‌های ناایمن ظرف سه هفته خبر داد. در کنار مطابق با دستور حسن روحانی تیمی متشکل از اساتید برجسته دانشگاه مامور به بررسی عوامل بروز حادثه شدند. هیات ویژه در گزارش خود به رئیس‌جمهور و عموم مردم از ۷ پارامتر «محرک آتش» و «تسری آتش» در پلاسکو همچون «اجناس قابل اشتعال داخل ساختمان و نبود سیستم‌های اعلام و اطفای حریق»، نام برد. این گزارش از سوی دیگر ضمن اینکه سطح و درجه خطر حوادث مشابه ساختمان پلاسکو در ساختمان‌های بلندمرتبه شهر تهران و سایر کلان‌شهرها را محاسبه کرد، به صراحت برای نجات پلاسکوهای پایتخت از حوادث مشابه ۱۵ تکلیف ضربتی برای مجموعه دولت، مالکان یا بهره‌برداران ساختمان، شهرداری، وزارت راه و شهرسازی، نظام مهندسی و همچنین سازمان‌های آتش‌نشانی و مدیریت بحران به رئیس‌جمهوری پیشنهاد کرد تا قوانین و مقررات و ضمانت‌های لازم برای اجرای این تکالیف در دولت و مجلس به تصویب برسد. اساتید صاحب‌نام عرصه شهرسازی و معماری نیز در واکنش دسته‌‌جمعی به فاجعه انسانی «فروریزش ساختمان پلاسکو»، این حادثه تلخ در پایتخت را تاوان بی‌توجهی همه مسوولان و سیاست‌گذاران شهری به «خلأ حلقه پنجم در نظام ساخت‌و‌ساز ایران» (تعمیر و نگهداری) اعلام کردند و خواستار اقدام ضربتی نهادهای مسوول برای به‌کارگیری الگوی جهانی «حفظ ایمنی حداقلی ساختمان‌های قدیمی در تهران» شدند. دو سال از وقوع ریزش غول فرسوده شهری می‌گذرد نه پلاسکو جایگزین برای احیای حقوق از دست رفته مالکان واحدهای تجاری ساخته شده و نه ردپای اجرای دستورات ضرب‌الاجل مدیران ارشد کشوری و شهری دیده می‌شود. آیا باید منتظر حادثه‌ای دیگری برای عبرت گرفتن بود؟