بازنمایی فرهنگ اجتماعی قدیم
تاریخچه رویکرد من در این کارها به حوالی سال ۱۳۵۶ برمی‌گردد و آن زمان ایده‌ای حول موضوعات عاشورایی داشتم و با طراحی‌هایی که انجام می‌دادم به این نتیجه رسیده بودم که می‌توان اجزای هندسی و طراحی‌هایِ تجریدی را به آثار فیگوراتیو سوق داد. در طراحی‌های خود به جایی رسیدم که از آثار پرده‌خوانی فراتر رفتم و از فرم‌های هندسی و خط‌خطی بهره بردم. آثار همان دوره را تابه حال ادامه داده‌ام و سعی کردم آنها را به تکامل برسانم. در مجموعه جدید خود کمتر از خط استفاده کرده‌ام و در این آثار، نقاشی بر خطاطی غالب است. من فقط چیزی را که در ذهن دارم روی بوم می‌آورم و همه آنها نشأت گرفته از احساساتی است که در تکیه‌ها و محله‌های قدیمی و فرهنگ اجتماعی خودمان با آن مواجه بوده‌ام. در دوره جوانی به‌خوبی از پس کارهای کلاسیک و رئال برمی‌آمدم. در آن زمان، بسیاری از اساتید در مکتب سقاخانه کار می‌کردند و ما سعی می‌‌کردیم از محضر اساتیدی همچون فرامرز پیلارام استفاده کنیم. من از فرم‌هایی که مرحوم منصور قندیز استفاده می‌کرد خوشم می‌آمد و اعتقاد داشتم و دارم که هر هنرمند باید چیزی ببیند و سپس تاثیر بگیرد. من نیز از این فرم‌ها تاثیر می‌پذیرفتم. به نظرم، همه نقاش‌ها و خوشنویس‌ها از هم تاثیر می‌گیرند. شاید ابتدا یک برداشت اولیه از اثری هنری در ذهن‌شان می‌ماند و بعد در کار خودشان آن را پیاده می‌کنند. در آثار خود نیم‌طاق‌ها، گنبدها، فرم‌های مذهبی و علامت‌هایی که در دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی استفاده می‌شود را با اشکال هندسی ترکیب کرده‌ام و با تلفیق آنها، توانسته‌ام ترکیب‌های جدیدی برای خودم ایجاد کنم. شاید بهترین جمله‌ای که بتوانم به آثار خودم نسبت بدهم، جسورانه بودن کارهاست، زیرا چهره‌ها را از حالت رئالیستی درآورده‌ام. از خطوط بسیار ساده استفاده کرده‌ام و با کمک فرم‌های هندسی توانستم آنها را برای خودم خلق کنم. این نمایشگاه تا دوشنبه ۸ بهمن در گالری چهار واقع درخیابان شریعتی، نرسیده به پل سید خندان، کوچه اشراقی، شماره ۴ میزبان علاقه‌مندان است.
ارسال نظر