دولت تکلیف خود  را با مطبوعات روشن کند

از همین رو در یک سال گذشته و به‌ویژه ماه‌های اخیر رسانه‌های داخلی  به‌ویژه رسانه‌های مکتوب به‌دلیل کمبود و عدم دسترسی به بدیهی‌ترین ابزار خود که در واقع بخش بسیار اندکی از هزینه‌کردها را شامل می‌شود دستخوش بحرانی بی‌سابقه شده اند.  تامین کاغذ برای مطبوعات مانند تامین زینک و جوهر در شمار ابزار کار رسانه‌ها قرار دارد و کمبود آن  سبب شده مطبوعات دچار وضعیت بغرنجی شوندکه دود آن بیشتر از هر چیز به چشم مردم و دولت می‌رود.  مطبوعات چشم‌داشت سوداگرانه‌ای  به تمهیداتی که دولت می‌تواند برای آنها فراهم کند ندارند، بلکه خواست بزرگ مطبوعات منطقی کردن هزینه انتشار نشریاتی است که از یکسو به مطالبات افکار عمومی پاسخ دهد و از سوی دیگر قادر باشد در بزنگاه‌هایی مشابه آن چه که اکنون در آن قرار داریم  در خدمت به منافع ملی و روشنگری افکار عمومی عمل کند. بی‌تردید فقدان یا غیبت روزنامه‌ها بیش از هر چیز و هر کسی نظام سیاسی را در انتشار و توزیع اطلاعات دچار مشکل می‌کند و فرصت را به منابعی خواهد داد که در وهله نخست از اعتبار لازم برخوردار نیستند.  جامعه مطبوعاتی انتظار دارد دولت با نگاه به کار ویژه‌های رسانه‌های مکتوب که مهم‌ترین شاخصه آنها در تمایز با دیگر رسانه‌هاست در راستای سندیت و اعتبار اطلاعات توزیعی آنها بکوشد.