برچسب‌زنی به جای گفت‌و‌گوهای انتقادی

در نیمه دوم قرن بیستم «قطعیت انگاری یک حقیقت واحد» از سوی تفکرات مختلف مورد تردید جدی واقع شد و یقین‌هایی چون دوگانه آشتی‌ناپذیر خیر/ شر جای خود را به نسبی‌گرایی داد. اندیشمندان حوزه‌های مختلف به جای تقابل و یک‌دندگی ایدئولوژیک، تساهل و تسامح را برگزیدند و به جای مقابله و منازعه با یکدیگر به مباحثه و مناظره پرداختند. صاحبان دیدگاه‌های مختلف برای بیان نظرات و دفاع از ایده‌های خود، با مخالفان‌شان به گفت‌وگو، نقد و بحث نشستند. هم‌افزایی تفکرات مختلف از خلال این بحث‌ و گفت‌و‌گوها به سنتزهای جدید فکری یا دستیابی به راه‌حل‌هایی برای مسائل مورد مناقشه می‌انجامید یا با کاهش اختلاف‌نظرها به نقاط یا فصول مشترکی برای همکاری با یکدیگر دست می‌یافتند. در جامعه ما - به ویژه در سال‌های اخیر - به دلایل مختلف، فقدان فضای نقد و گفت‌وگو، چه در عرصه عمومی در بین مردم و چه در عرصه حکومتی میان مسوولان و جناح‌های مختلف، محسوس است. در عرصه گفتمانی کشور ما یا فضایی برای نقد روشمند و گفت‌وگوی مسالمت‌آمیز به وجود نمی‌آید یا اینکه اگر چنین فضایی موجود باشد، بحث‌ها بی‌ثمر مانده و چه بسا کار به مجادله به طرف‌های گفت‌وگو می‌انجامد.