بحران جنگ آب
این نمایش با استفاده از عروسک و شعرهای هشداردهنده اخطاری جدی درباره بحران کمبود آب می‌دهد و منظور از دیگران در این اثر امثال ما هستند که از آب استفاده بهینه نمی‌کنند. در این نمایش از تکنیک عروسکی ماروت که ترکیب انسان و عروسک است استفاده شده و فضای اجرا برگرفته از ناخودآگاه من است. راوی عروسک‌های کمانچه هستند و در این نمایش بی‌کلام از پانتومیم نیز استفاده شده است. ما از سال ۹۲ مشغول تمرین و اجرای نمایش «آب و دیگران» هستیم و به دلیل سفرهایی که برای اجرای نمایش داشتیم دکور را پرتابل طراحی کردیم. در مجموع طراحی صحنه خاصی نداریم به جز یک لته در انتهای صحنه که فضای جنگ را تداعی می‌کند. موسیقی‌های نمایش انتخابی است و به صورت پلی‌بک پخش می‌شود و اکثر موسیقی‌های نمایش باکویی است و موسیقی هوشنگ کامکار با عنوان «آب را گل نکنیم» با صدای شهرام ناظری نیز در این نمایش پخش می‌شود. متاسفانه چند سالی است که دولت و مخاطبان حمایت چندانی از تئاتر‌های تجربی نمی‌کنند و تماشاگران نیز بیشتر به تماشای آثاری که در آنها سلبریتی‌ها حضور دارند رو می‌آورند. ما در کارمان چهره‌های معروف نداریم اما خوشبختانه کسانی که به تماشای این اثر می‌نشینند آن را به دیگران معرفی می‌کنند. این نمایش در مَدرَس هند اجرا شده و بسیار مورد استقبال قرار گرفته و به نظرم در صورتی‌که من هم از خارج از کشور، اثری را در ایران اجرا می‌کردم استقبال قابل توجهی از نمایشم می‌شد. این موضوع مصداق این مصراع شعر است که می‌گوید: آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد... این اثر هر روز ساعت ۱۸ در کارگاه نمایش مجموعه تئاترشهر روی صحنه می‌رود.
ارسال نظر