هوش تجاری و مدیریت سختگیرانه، برنارد آرنالت را به یکی از الهام‌بخش‌ترین مدیران جهان تبدیل کرده است
از مهندسی تا امپراتوری بازار لوکس دنیا
زندگینامه و تاسیس شرکت
آرنو در پنجم مارس ۱۹۴۹ در شهر روبیاکس فرانسه متولد شد. پدرش لئون آرنو، تاجر و مالک شرکت مهندسی ساختمان فرت‌سوینل بود. برنارد از همان سنین پایین نبوغ تجاری خود را نشان داد. بعد از به پایان رساندن دوران مدرسه، به کالج معتبر ایکول پلی‌تکنیک رفت و با مدرک مهندسی فارغ‌التحصیل شد. پس از آن، در شرکت پدرش مشغول به کار شد و برنامه‌ریزی برای رشد و توسعه آن را شروع کرد. او پدرش را متقاعد کرد که تمرکز کسب‌وکارشان را به سمت بخش ملک و املاک که در آن زمان درحال شکوفایی بود تغییر دهند. به این ترتیب، ۴۰ میلیون فرانک فرانسه را که از انحلال شرکت عمرانی حاصل شده بود، در کسب‌وکار املاک سرمایه‌گذاری کرد و موفقیت‌های قابل‌توجهی در این حوزه به‌دست آورد. او به تدریج، شرکت‌های دیگر این حوزه را خرید. در سال ۱۹۷۴ مدیر توسعه شرکت پدرش شده بود و در سال ۱۹۷۷ مدیرعامل و در سال ۱۹۷۹ نیز جانشین پدرش شد.
در سال ۱۹۸۱ سوسیالیست‌ها در فرانسه قدرت را در دست گرفتند و آرنو و خانواده‌اش مجبور شدند به آمریکا مهاجرت کنند. هوش تجاری آرنو در آنجا هم جواب داد و او توانست شعبه کسب‌وکار خانوادگی‌اش را در آمریکا راه‌اندازی کند. اما این سناریوی سیاسی در سال ۱۹۸۳ تغییر کرد و سوسیالیست‌ها روند اقتصادی محافظه‌کارانه‌تری در پیش گرفتند و آرنو تصمیم گرفت به کشورش برگردد. در همین زمان، او یک فرصت کسب‌وکار سودمند را ربود. شرکت بزرگ منسوجات بوساک سنت‌فرس ورشکست شد. این امپراتوری منسوجات از چند کسب‌وکار دیگر از جمله خانه مد کریستین دیور تشکیل شده بود. آرنو در همکاری با آنتونی برنهایم که مدیر یک شرکت سرمایه‌گذاری بود، توانست تملک بوساک را به دست آورد. بعد از خرید بوساک، آرنو بخش عمده‌ای از دارایی‌های این شرکت را فروخت و فقط مالکیت کریستین دیور و فروشگاه لوبون مارشه را حفظ کرد. او در سال ۱۹۸۵ مدیرعامل دیور شد.
وقتی LVMH در سال ۱۹۸۷ در نتیجه ادغام برند مد و لباس لویی ویتون با شرکت موئه هنسی به‌وجود آمد، آرنو چند میلیون دلار برای خرید سهام این شرکت جدید سرمایه‌گذاری کرد و به اولین سهامدار آن تبدیل شد. او در سال ۲۰۱۷ باقی‌مانده سهام کریستین دیور را به قیمت ۱/ ۱۳ میلیارد دلار خریداری کرد. کریستین دیور درحال‌حاضر هلدینگ اصلی LVMH است و آرنو ۹/ ۴۰ درصد سهام آن را در اختیار دارد. وی رئیس هیات‌مدیره و مدیرعامل هر دو شرکت است. آرنو در این سمت طرح توسعه بزرگی را پیاده و LVMH را به یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های لوکس دنیا تبدیل کرد.
مسیر رشد
هوش کسب‌وکار آرنو از ابتدا بالا بود. او می‌دانست با خریدن برند دیور می‌تواند بر بازار کالاهای لوکس تسلط پیدا کند. او تاسیس امپراتوری خود را با فروش بخش‌هایی از شرکت بوساک شروع کرد، چون آن بخش‌ها ربطی به بازار لوکس نداشتند و در نتیجه هدف او را محقق نمی‌کردند. در عوض، از پول فروش آنها توانست سهام LVMH را بخرد. آرنو در دهه ۹۰ طرح جاه‌طلبانه رشد و توسعه کسب‌وکارش را پیاده کرد و چند شرکت معتبر دیگر، از جمله شرکت ژیوانشی، گرلن، لوئه‌وه، مارک جاکوبز، سفورا و توماس پینک را خرید. تحولات اقتصادی در آغاز قرن ۲۱ مشکلات زیادی را پیش روی آرنو قرار داد. مردم دیگر مثل گذشته به خرید کالاهای لوکس علاقه نشان نمی‌دادند. این موضوع ضرر سنگینی برای LVMH به‌دنبال داشت و باعث شد او تعدادی از برندهای تحت تملکش را بفروشد. اما آرنو مصمم بود و تمرکزش را بر علاقه‌ای که به لوکس بودن و کیفیت بالا نشان می‌داد، حفظ کرد. LVMH که در سال ۲۰۱۸ بیش از ۵۳ میلیارد دلار درآمد داشته، درحال‌حاضر حدود ۷۰ شرکت تابعه دارد که هر کدام تعدادی از برندهای معتبر دنیا را مدیریت می‌کنند و البته این شرکت‌های تابعه به‌صورت مستقل اداره می‌شوند. اقدام موفقیت‌آمیز آرنو در یکپارچه‌سازی چند برند معروف و آوردن آنها زیر چتر یک گروه، الگویی برای شرکت‌های لوکس دیگر شده است.
یک مدیر الهام‌بخش
فرمول آرنو برای آینده شرکتش، تعهد محض به حفظ کیفیت بالا همراه با ظرافت هنری خلاقانه و نوآورانه و در نهایت، روحیه کارآفرینی قوی بوده است. این فرمول در نتایجی که LVMH کسب می‌کند و پیشتاز فروش جهانی کالاهای لوکس از پاریس تا توکیو، از مادرید تا نیویورک و از رم تا پکن شده، به وضوح مشهود است.
آرنو بعد از اینکه مدیرعامل LVMH شد، برای احیا و نوسازی شرکت و همچنین پیش بردن ایده‌های خلاقانه، تعدادی از مدیران ارشد شرکت را اخراج و استعدادها و طراحان جدیدی را جایگزین کرد. او کارفرمایی بسیار سختگیر است و گفته می‌شود به سرعت عذر کارمندانی را که انتظاراتش را برآورده نمی‌کنند، می‌خواهد. همه این اقدامات جایگاه بسیار محکمی را ایجاد کرد تا او بتواند آینده قوی LVMH را بنا کند.
برنالت اهمیت زیادی به پایداری در استراتژی شرکت می‌دهد. او می‌گوید: «شرکت‌ها در طول بحران اقتصادی به‌طور طبیعی به کاهش هزینه، پایین آوردن قیمت‌ها و متوقف کردن توسعه روی می‌آورند، چون این اقدامات فوری‌ترین اثر را روی آمار و ارقام آنها دارد. اما ما در بحران‌های متعددی که پشت سر گذاشتیم، این درس را یاد گرفتیم که چنین کاری اشتباه محض است؛ به‌خصوص در بازار کالاهای لوکس.» در ابتدای سال ۲۰۰۹ زمانی که او به سرکشی یکی از فروشگاه‌های ویتون رفته بود، تعدادی از مشتریان به او مراجعه کرده و از اینکه هیچ‌وقت محصولات این برند را حراج نمی‌گذارد، تشکر کرده بودند. این درست زمانی بود که فروشگاه‌های آمریکا از ترس چشم‌انداز منفی فروش تعطیلات سال نو، قیمت‌های خود را تا ۶۰ درصد پایین آورده بودند. اما سیاست لویی ویتون این است که هیچ وقت برای محصولات خود تخفیف نمی‌گذارد و توزیع عمده‌فروشی ندارد. آرنو می‌گوید: «اگر محصولات خود را با تخفیف عرضه نکنید، مصرف‌کننده احساس می‌کند چیزی که می‌خرید همیشه ارزش خود را حفظ می‌کند.» به‌طور کلی، اگر ارزش یک کالای لوکس بلندمدت باشد، مصرف‌کننده بیشتر روی آن سرمایه‌گذاری می‌کند؛ حتی اگر یک کیف دستی باشد.
برنارد آرنو همچنین یک مجموعه‌دار هنری معروف است. او معتقد است یک شرکت برای تقویت انرژی خلاقانه باید مدیرانی داشته باشد که به هنر علاقه داشته باشند و هنرمندان را بفهمند. به همین دلیل، آثاری از ایو کلن، هنری مور، اندی وارهول و پیکاسو را در اختیار دارد. او چند نشان افتخار از دولت فرانسه دریافت کرده است. در ماه آوریل، نام آرنو پس از اعلام کمک مالی ۴۵۰ میلیون دلاری به بازسازی کلیسای ۸۰۰ ساله نوتردام که دچار آتش‌سوزی و سقف آن تخریب شد، در صدر اخبار فرانسه قرار گرفت. همچنین شرکت او در اقدامات انسان‌دوستانه زیادی مشارکت دارد و از سازمان‌های بشردوستانه، علمی و تحقیقات پزشکی حمایت می‌کند.
جالب است که اعضای خانواده آرنو راه او را دنبال کرده‌اند. دخترش دلفین، از مدیران ارشد دیور است و پسرش آنتونی مدیریت برند برلوتی را بر عهده دارد. آنها در آغوش یکی از الهام‌بخش‌ترین تجار دنیا بزرگ شده‌اند و این می‌تواند آینده درخشان‌تری را برای LVMH رقم بزند.
ارسال نظر