جنگ روانی چین و آمریکا

ازوار پراساد «ازوار پراساد»، اقتصاددان موسسه بروکینگز به بررسی راه‌حل‌های موجود برای پرهیز از بروز جنگ ارزی میان آمریکا و چین پرداخته است. بعید به نظر می‌رسد که چین قصد اعلام یا حتی در صورت وقوع آن، تصمیم به ادامه جنگ ارزی همه‌جانبه را داشته باشد. اتفاقی که هفته گذشته رخ داد، بسیار ظریف یا به دید دیگری به شدت دقیق بود. در واقع، باید شلیکی از کمان آمریکا را سرآغاز این ماجرای پیچیده دانست.

یوآنی که به نرخ برابری نمادین ۷ به ازای هر دلار آمریکا نزدیک شده بود، ادامه سناریو را پیش می‌برد. مقامات چینی با تعیین نرخ معیار روزانه خود برای جفت ارزی دلار-یوآن، در یک فاصله اپسیلون‌وار زیر نرخ ۷، فضای لازم را برای معامله‌گران ارز ایجاد کردند تا نرخ برابری به‌طور موقت بالاتر از ۷ برود اگرچه اندازه واقعی کاهش ارزش یوآن جزئی بود، اما تاثیر روانی بسیار زیاد بود. چین در حال تلنگر زدن به آمریکا است. هنوز تیرهای به کمان نرسیده زیادی برای ضربه زدن به اقتصاد آمریکا در چنته دارد.

متاسفانه، دولت ترامپ به طرز ناشیانه و بی‌پرده‌ای نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و سیگنال معمولی چین را جدی فرض کرد. بلافاصله با اعلام چین به‌عنوان آلایشگر ارزی، ایالات‌متحده تنها در سخت شدن مواضع هر دو کشور گام برداشت و کلاف روابط دو کشور را پیچیده‌تر از آن چه بود کرد.

رهبران چین برای آنکه وجهه خود را از دست ندهند ممکن است مجبور شوند که به این موضوع پاسخ دهند.آنها می‌توانند تهدید خود را با تضعیف بیشتر ادامه دهند یا برخی از تیرهای کمان را به زه بکشند. به‌عنوان مثال، چین می‌تواند صادرات مواد معدنی خاکی کمیاب را که برای صنعت فناوری آمریکا بسیار حیاتی است، تحریم کند یا تحریم محصولات کشاورزی ایالات متحده را طولانی‌تر کند. حتی می‌تواند فراتر از حوزه تجارت عمل کند و با پا گذاردن به صحنه سیاست اقدامی ژئوپلیتیک کرده و  در دریای چین جنوبی یا تنگه تایوان مشکل ایجاد کند. به‌طور خلاصه، روابط بین دو اقتصاد بزرگ جهان می‌تواند از بد به بدتر تبدیل شود.