او در این‌باره می‌گوید: درست است که شهرداری به پول نیاز دارد اما فراموش نکنیم که شهر هم حقوقی دارد، تاریخ هم حقوقی دارد، میراث هم حقوقی دارد.  به گفته او یکی از نقاط قوت مدیریت شهری در این دوره این بود که شهردار ما یک معمار است و از زاویه معماری به شهر نگاه می‌کند. نقطه قوت دیگر این بود که مسائل زیست‌محیطی برای ما اهمیت زیادی داشت و ما در جلسات و نشست‌های مختلف درباره آن بارها صحبت و بر آن تاکید کردیم.  او اضافه می‌کند: این حرف‌ها ذیل عنوان کاهش تخلفات حین اجرا و مناسب‌سازی ضوابط با شرایط هر منطقه که در لایحه «محرک اقتصادی در شرایط شیوع کرونا» که به شورا آمده، شعارهایی که برای شهروندان عنوان کرده‌ایم و همین‌طور اهداف ما را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. او با اشاره به اینکه هم‌اکنون ساختمان‌هایی بلند و برج‌هایی در کوچه‌های ۱۰، ۱۲ متری داریم که مجوز گرفته و ساخته شده‌اند، می‌گوید: اینها خطا بوده و نباید مجوز می‌دادند. حالا معلوم نیست چرا با این لایحه‌ای که آمده ما باید آن خطا را مبنا قرار بدهیم و بگوییم چون آن ساختمان‌ها بلند است، بنابراین همه می‌توانند در آن کوچه‌ها برج بسازند.  او تاکید می‌کند: با چنین لوایحی باید گفت خاطرات شهر دارد حراج می‌شود، طبیعت شهر دارد حراج می‌شود، میراث شهر دارد حراج می‌شود، جسم و جان شهر و روان شهروندان دارد زخم برمی‌دارد.  عضو شورای شهر در ادامه به اختیارات شهرداری اشاره می‌کند و می‌گوید: آن‌چه در بخشی از پیشنهاد شهردار لایحه آمده بود جزو اختیارات خود شهرداری است که اگر قرار است این کار انجام شود چرا خود شهرداری انجام نمی‌دهد و پای شورا به‌میان کشیده می‌شود. آیین‌نامه این تغییرات و نحوه انجام آن چیست؟  وی در جمع‌بندی سخنان خود اینطور می‌گوید: این پیشنهادها به چند دلیل پرمخاطره است. اول اینکه موضوع جزو اختیارات خود شهرداری است و شهرداری بدون مصوبه شورا می‌تواند آن ‌را اجرا کند. حتی به گفته خود شهردار هم اجرای این لایحه نیازمند مصوبه شورا نیست. دوم آن‌که اجرای این پیشنهاد نمی‌تواند منابع مالی چندانی به‌همراه داشته باشد. نکته سوم این است که اجرایی شدن این موارد بازار دلالی و واسطه‌گری را دامن می‌زند و در نهایت و از همه مهم‌تر این بسته حقوق شهر و شهروند را در عرصه‌های مختلف نادیده می‌گیرد و زیر پا می‌گذارد.