وی افزود: رهسپاری حمل‌ونقل ریلی ما به‌طور متوسط در کشور کیلویی ۳۰۰ تومان بوده که این رقم در حمل‌ونقل جاده‌ای و هوایی به ترتیب ۹۰۰ و ۱۵۰۰ تومان است. بنابراین استفاده از حمل‌ونقل ریلی بسیار برای ما به‌صرفه است. عضو هیات‌مدیره شرکت ملی پست درباره استفاده هرچه بیشتر از ظرفیت حمل‌ونقل ریلی کشور گفت: به این منظور، تفاهمی‌را با شرکت راه‌آهن در دست اقدام داریم که براساس آن شرکت‌های مسافری ریلی ملزم می‌شوند، یک واگن توشه را به هر رام قطار مسافری اضافه کنند. وی درباره استفاده از قطارهای مسافری گفت: این اقدام برای رعایت زمان‌بندی در شبکه پستی انجام می‌شود زیرا قطارهای باری زمان‌بندی خاصی ندارند و هر وقت ظرفیتشان تکمیل شد، حرکت می‌کنند و اینکه اولویت حرکت درون شبکه با قطارهای مسافری است. براساس این تفاهم هزینه واگن توشه را به‌صورت چارتری پرداخت می‌کنیم. اقبال‌خواه با اشاره به برنامه آتی شرکت ملی پست درباره پست لجستیک گفت: پست لجستیک مجموعه‌ای از زنجیره‌های حمل‌ونقل بوده و طوری طراحی شده تا بتوان هزینه‌های حمل‌ونقل را به‌صورت اقتصادی مدیریت کرد و در واقع یک حمل‌ونقل ترکیبی است.

وی افزود: در این راستا از حدود یک ماه گذشته، تعاملاتی را با وزارت راه آغاز کردیم. در این زمینه وزارت راه یک نقشه راه و سند چشم‌انداز تدوین کرده و شهرهای لجستیک در آن جانمایی شده است. تعاملی که داریم این است که مراکز پست لجستیک را در نقاطی که در این سند چشم‌انداز مشخص شده، جانمایی کنیم و حداکثر استفاده را از حمل‌ونقل ریلی داشته باشیم. شاهراه‌ها و مسیرهای اصلی را از حمل‌ونقل ریلی و شبکه‌های درون استانی (مویرگی) را از ظرفیت جاده‌ای استفاده می‌کنیم تا بتوانیم هزینه‌ها را کاهش دهیم. عضو هیات‌مدیره شرکت ملی پست در ادامه گفت: این پروژه بلندمدت است و دو وزارتخانه با هم تعامل می‌کنند که حتما جاهایی نیاز به مشارکت بخش‌خصوصی دارد. بخش بزرگی از شهرهای لجستیک در فاز جانمایی هستند. متاسفانه چون شبکه ریلی در تمام نقاط کشور گسترده نیست برای استفاده حداکثری از آن نیازمند تکمیل خطوط ریلی در کشور نیز هستیم.

وی درباره سایر برنامه‌های آتی شرکت ملی پست گفت: از اوایل امسال جابه‌جایی کالاهای حجیم و سنگین را در شبکه پستی متوقف کردیم. قبلا در شبکه پستی مرسوم بود که فروشگاه‌های اینترنتی حتی لوازم خانگی را هم توسط پست به دست مصرف‌کنندگان خود در شهرهای دیگر می‌رساندند. علاوه بر اینکه این کار از نظر هزینه برای پست مقرون به صرفه نبود و باعث آسیب دیدن سایر بارها و پایین آمدن کیفیت حمل بار می‌شد. از زمانی که این کار را متوقف کردیم، تعداد بسته‌های ارسالی ما از نظر کمی‌۴۷ درصد رشد داشته است. اقبال‌خواه با اشاره به تغییر پارادایم در ناوگان شرکت پست گفت: بر این اساس خورجین از موتورسیکلت‌های پست حذف می‌شود زیرا با آمدن دولت الکترونیک، حذف قبوض، کم‌شدن تیراژ مطبوعات و گسترش تجارت الکترونیک ناگزیر هستیم به سمت توزیع مرسوله و بسته برویم و این ایجاب می‌کند در نوع ناوگان و تجهیزات همراه ناوگان نیز بازنگری کنیم.

وی افزود: در تمام دنیا برای بهره‌مندی از پتانسیل حمل بار بیشتر از موتورسیکلت سه چرخ استفاه می‌کنند. درحال‌حاضر در کشور، حمل‌ونقل بسته‌ها در سطح شهر به‌وسیله پراید وانت انجام می‌شود. این وسیله نقلیه با حجم باری که در روز جابه‌جا می‌کند بعد از سه سال فرسوده می‌شود. در کشور هنوز خودروی تخصصی توزیع بسته نداریم و تعریف نشده است. از این نظر یک نقص در شبکه توزیع کشور وجود دارد و با دنیا از این نظر فاصله داریم.عضو هیات‌مدیره شرکت ملی پست درباره نوسازی ناوگان موتوری این شرکت گفت: عمر مفید ناوگان موتوری در شبکه نامه‌رسانی شرکت پست حدود ۴ تا ۵ سال است. عمر مفید ناوگان موتوری ما نیمه دوم سال ۹۷ به پایان رسید و قصد نوسازی داشتیم. وی افزود: حدود ۴۷۰۰ دستگاه موتورسیکلت در ناوگان شرکت ملی پست در سراسر کشور وجود دارد. سال گذشته برای تبدیل این موتورسیکلت‌ها به انژکتوری گام‌هایی را برداشتیم که به علت نوسانات ارزی، قیمت‌ها و شرایط تحویل شرکت‌های تولید‌کننده مرتب درحال نوسان بود. در این شرایط تصمیم گرفتیم بخشی از ناوگان را نوسازی کنیم و بعد از شناسایی ۲۱۵۰ دستگاه از موتورسیکلت‌ها را که خیلی فرسوده‌تر بودند را با یک شرکت تولیدکننده داخلی قرارداد بستیم و تسهیلات قرض‌الحسنه لازم را نیز از بانک مهر ایران دریافت کردیم و با یک تفاهم سه‌جانبه توانستیم نوسازی ناوگان برای این تعداد موتورسیکلت به موتورسیکلت‌های انژکتوری را انجام دهیم.

اقبال‌خواه در ادامه گفت: به علت دغدغه‌های زیست‌محیطی شرکت ملی پست، در آن برهه زمزمه‌هایی مبنی بر این شد که به‌جای رفتن به سمت موتورسیکلت‌های انژکتوری به‌صورت یک‌ضرب به سمت خرید موتورسیکلت برقی برویم. با شرکت‌های دانش‌بنیان داخلی آشنا شدیم که پیشرانه موتورسیکلت‌های برقی را تولید و کیفیت خوبی داشتند. وی افزود: مساله‌ای که وجود داشت این بود که از یک‌طرف با یک ناوگان فرسوده مواجه بودیم که باید خیلی سریع جایگزین می‌شد. از طرف دیگر این شرکت‌های دانش‌بنیان فقط کار ساخت پیشرانه (موتور) این موتورسیکلت‌ها را انجام می‌دادند و برای ساخت کامل موتورسیکلت باید با سازندگان موتورسیکلت تعامل و مجوزهای لازم را اخذ می‌کردند. طی تعاملی که با سازمان محیط‌زیست و این شرکت‌های دانش‌بنیان داریم مترصد این هستیم که این شرکت‌ها، مجوز شماره‌گذاری را اخذ کنند تا از موتورسیکلت‌های برقی نیز در ناوگان خودمان استفاده کنیم.

اخبار مرتبط