جهانگیری پیش از این نیز در دی‌ماه سال جاری در بیست و سومین جشنواره تحقیقات علوم پزشکی رازی،‌ بر گفت‌وگوی ملی به‌عنوان راه حل مسائل کشور تاکید کرده بود. در همین راستا او روز گذشته طی سخنانی در مراسم نکوداشت هشتادمین سالگرد تاسیس کتابخانه ملی که در تالار قلم این مجموعه برگزار شد، گفت: باید بین گروه‌ها و اقشار مختلف ملت و دولت و نخبگان گفت‌وگوی ملی آغاز شود و کتابخانه ملی مکان خوبی برای شکل‌گیری این گفت‌وگوها است، اما متاسفانه گفت‌وگو از دستور کار ما حذف شده و به تعارض روی آورده‌ایم که فشار سنگینی را به جامعه وارد می‌کند.

به گزارش «ایسنا» او همچنین تاکید کرد: ترمیم سرمایه اجتماعی برای ما مساله‌ای حیاتی است. جهانگیری در ادامه سخنانش با اشاره به اینکه ما به خودمان هم این نقد را وارد می‌کنیم که به‌عنوان دولت، گفت‌وگویی با اصولگرایان، اصلاح‌طلبان و نخبگان نداریم و باید خلأ گفت‌وگو را پر کنیم، گفت: عبور از چالش‌ها ممکن است و اصلاحات اقتصادی و سیاسی که باید اتفاق بیفتد در همین چارچوب موجود ممکن می‌شود ولی به‌عنوان پیش‌نیاز، باید سرمایه اجتماعی را ترمیم و باب گفت‌وگو را باز کنیم که مطمئنم این امر با همدلی و همراهی نخبگان کشور ممکن می‌شود.

او با اظهار تاسف از اینکه نهادهای فرهنگی در جامعه به سرعت از میان می‌روند، گفت: این وضعیت موجب می‌شود که امکان انتقال تجربیات آن نهادها میسر نشود. این نهادهای فرهنگی هستند که احساس تعلق به ایران، اسلام و جامعه را شکل می‌دهند و اینها هستند که محل تعامل نخبگان و اندیشمندان ما می‌شوند و هویت ما را می‌سازند. معاون اول رئیس‌جمهوری ادامه داد: همچنین تجربه نشان داده میل به شادی و نشاط در زندگی در یک جامعه حیاتی است و توسعه را رقم می‌زند و یکی از شاخص‌های توسعه میزان شادی و امید به زندگی در جوامع است. امیدواریم صدا و سیما و رسانه‌ها کمک کنند و شادی و نشاط در جامعه جریان پیدا کند.

جهانگیری با اشاره به جایگاه کتاب و فرهنگ در تمدن و فرهنگ ایرانی گفت: کتاب مظهر اندیشه و عقلانیت است و نوع برخورد جوامع و حکومت‌ها با اندیشه و کتاب با میزان توسعه‌یافتگی کشورها بستگی مستقیم دارند، جایی که صاحبان اندیشه، آرامش و امنیت و فرصت کاری خوب دارند قطعا میزان توسعه بالاتر است و جایی که برای این موضوعات محدودیت ایجاد می‌کنند تا مرحله توسعه فاصله دارند. وی تاکید کرد: باید در عرصه کتاب، سیاستی گشاده و باز داشته باشیم و به اندیشه متفاوت و مخالف هم امکان فعالیت بدهیم تا اندیشه خودمان توانمند بشود. اندیشه و نقد در تعامل با هم فرهنگ جامعه را می‌سازند و جامعه زنده یعنی جامعه‌ای که بروز استعدادها و بیان اندیشه‌ها را تاب می‌آورد.