نشست بی‌نتیجه برای بنزین و یارانه

یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی که هر سال در تبصره ۱۴ لوایح بودجه مطرح می‌شود، موضوع اصلاح قیمت سوخت است. امسال هم مانند سال‌های گذشته، پیشنهادهای متعددی برای اصلاح قیمت سوخت مطرح شد اما هیچ کدام نتوانست نظر اعضای کمیسیون تلفیق را جلب و موافقت آنان را به دست آورد. این پیشنهادها را می‌توان در قالب دو رویکرد دسته‌بندی کرد؛ دسته نخست پیشنهادهایی با این رویکرد بودند که برای هر شهروند یک کارت سوخت و سهمیه‌ روزانه درنظر گرفته شود. پیشنهادهای دسته دوم نیز با این رویکرد مطرح شدند که به هر خودرو یک کارت سوخت و سهمیه روزانه بنزین اختصاص یابد تا افزایش قیمت به تناسب مصرف صورت گیرد.

به هر روی هیچ یک از این پیشنهادها به دلیل آثار تورمی که ممکن است افزایش قیمت بنزین و سهمیه‌بندی آن، در جامعه ایجاد کند، تصویب نشد و بر این اساس، کمیسیون تلفیق بودجه ۹۸، در زمینه «اصلاح قیمت حامل‌های انرژی» یا آنچه «سهمیه‌بندی بنزین» خوانده می‌شود، برای سال آینده مصوبه‌ای نداشته است. البته یادآوری این نکته ضروری است احتمال آنکه برخی نمایندگان، پیشنهادهایی در زمینه اصلاح قیمت بنزین در زمان بررسی لایحه بودجه در صحن علنی مطرح کنند نیز وجود دارد.

با توجه به آنکه در کمیسیون تلفیق، تصمیمی که منجر به تغییر منابع درآمدی دولت از طریق اصلاح قیمت حامل‌های انرژی شود اتخاذ نشد، اعضای کمیسیون در جلسه امروز همان تبصره پیشنهادی دولت را از منظر درآمدی و هزینه‌ای مورد بررسی قرار می‌دهند که شرح آن در جدول تبصره ۱۴ آمده است.

البته این جدول نیز با سوالاتی از سوی بخش‌های کارشناسی مجلس و نیز اعضای کمیسیون تلفیق روبه‌رو است؛ در جلسه دیروز کمیسیون تلفیق، ابهاماتی در زمینه بخش‌های درآمدی و نیز مصارف تبصره ۱۴ مطرح شد که دولت باید به این سوالات پاسخ دهد. احتمالا این جدول به دلیل آنکه منابع درآمدی جدیدی برای تامین مصارف مربوط به تبصره ۱۴ شناسایی نشده، بدون تغییر می‌ماند.

یارانه بدون تغییر

از سوی دیگر مهم‌ترین مصارف تبصره ۱۴ مربوط به پرداخت یارانه نقدی و غیر‌نقدی خانوار، کاهش فقر مطلق، یارانه نان و خرید تضمینی گندم، کاهش هزینه‌های مستقیم سلامت مردم و سایر اهداف مندرج در ماده ۳۹ قانون برنامه ششم است که با توجه به تغییر نکردن منابع درآمدی این تبصره، به نظر می‌رسد بدون تغییر باقی می‌ماند. دولت در لایحه بودجه ۹۸، برای یارانه نقدی ۴۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان، برای کاهش فقر مطلق، ۷ هزار میلیارد تومان، برای یارانه نان و خرید تضمینی گندم ۶ هزار و ۱۴۵ میلیارد تومان، برای کاهش هزینه مستقیم سلامت ۴ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان و برای سایر هزینه‌ها ۲ هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان در نظر گرفته است.

گرچه دولت در یکی از بندهای تبصره ۱۴، به استانداران مجوز داده که با هماهنگی وزارت کار، نسبت به حذف یارانه ۳ دهک بالای درآمدی اقدام کنند و درآمد حاصل از آن را در جهت کاهش فقر مطلق و تکمیل پروژه‌های عمرانی نیمه‌تمام هزینه کنند، اما با توجه به انتقادات به این بند، احتمالا در مجلس حذف خواهد شد.