مردم اروپا درحالی پای صندوق‌های رای می‌روند که به‌نوعی با یک سردرگمی و آشفتگی مواجهند؛ از یکسو در رویای تغییر در آینده و از سوی دیگر در حالت نوستالژیک گذشته و دوران اوج اتحادیه مانده‌اند. رای‌دهندگان اروپایی درحالی خود را برای یک انتخابات سرنوشت‌ساز آماده می‌کنند که فضای جامعه دوقطبی شده و عملا این انتخابات تبدیل به یک رفراندوم میان راست‌افراطی که آن را انتخابات مهاجران و طرف مقابل که آن را نجات اتحادیه اروپا می‌دانند، شده است.

برخی تحلیلگران درخصوص اهداف مخالفان اروپا در این انتخابات معتقدند برنامه و هدف آنان از این انتخابات، تقسیم جامعه، تشدید و افزایش بی‌اعتمادی و از بین بردن اعتماد مردم به نهادها و موسسات دموکراتیک است؛ در حقیقت درحال تخریب هرآنچه بعد از جنگ جهانی دوم ساخته شده است، هستند. شبکه‌های اجتماعی درحال دو قطبی کردن جامعه نسبت به موضوعاتی چون اتحادیه اروپا، ناتو، مهاجرت و سایر موضوعاتند و آمریکا و روسیه نیز به‌شدت به این امر دامن می‌زنند.

در حقیقت گروه اول این دوره را همانند انتخابات ٢٠١٦ آمریکا و پیروزی ترامپ می‌دانند و بر این باورند که این انتخابات در حقیقت نمایشی از سه پرده ترامپ، برگزیت و تکرار آن در سراسر اتحادیه است و در مقابل طرفداران اروپا آن را مانند انتخابات ٢٠١٧ فرانسه و پیروزی مکرون در مرحله دوم و پیروزی بر رقیب پوپولیست خود می‌دانند. سوابق انتخابات پارلمان اروپا همواره حکایت از فقدان اهمیت سیاسی این انتخابات و تلقی شهروندان اروپایی از آن به‌عنوان یک موضوع کم‌اهمیت و ناپایدار بوده است که همواره به‌طور سنتی رقابت میان احزاب چپ و راست سنتی بوده است اما این دوره انتخابات متفاوت با دوره‌های گذشته است. رقابت میان تقسیم‌بندی‌های سیاسی درحال افزایش است و رهبران باید به مسائل اساسی در مورد مسیر آینده پروژه اروپایی پاسخ دهند.

عواملی که این دوره از انتخابات را با دوره‌های پیشین متمایز کرده، می‌توان در چندین بند خلاصه کرد.

افول احزاب سنتی میانه چپ و راست در اروپا و تقویت گروه‌های راست افراطی و پوپولیست‌ها. درحال‌حاضر ٩ دولت در اروپا در ترکیب خود، احزاب ضداروپایی دارند و انتظار می‌رود در انتخابات آتی پارلمان اروپا، دست‌کم یک سوم نمایندگان پارلمان از احزاب ضداروپایی باشند که اگر بتوانند یک بلوک تشکیل دهند، بزرگ‌ترین بلوک در پارلمان خواهند بود.

١- الحاق کریمه به روسیه در سال ٢٠١٤.

٢- بحران مهاجرت در سال ٢٠١٥.

٣- انتخابات برگزیت در سال ٢٠١٦. انتخاب ترامپ در سال ٢٠١٦  البته براساس نظرسنجی به‌عمل آمد. غیر از مجارستان، اکثریت مردم، مهاجرت را مشکل اول یا دوم پیش روی کشور خود نمی‌دانند. نکته مهم و اساسی، رقابت شدید میان دو قطب ایجاد شده در اروپاست اروپاستیزان که به جوامع ملی بسته باور دارند تلاش دارند موضوع مهاجرت را مساله‌ای مهم جلوه دهند. شاهد مثال تلاش‌های استیو بنن مشاور سابق امنیت ملی ترامپ، اوربان نخست‌وزیر مجارستان و سالوینی معاون نخست‌وزیر ایتالیا است که حکایت از قصد آنان برای تبدیل انتخابات به یک همه‌پرسی درباره مهاجرت و تشکیل یک ائتلاف با حامیان تمامیت ارضی باهدف فروپاشاندن اتحادیه اروپا از داخل دارد و در مقابل کسانی که به مرزهای گشوده اعتقاد دارند و بر این عقیده‌اند که اختلاف کنونی در اروپا نزاع میان طرفداران درهای گشوده در مقابل درهای بسته نیست مساله مهم و حائز‌اهمیت این است که رای‌دهندگان اکنون آمادگی تغییر را دارند و این سبب می‌شود که هر اتفاق کوچکی تا دقایق آخر، بر نتیجه نهایی انتخابات تاثیر بگذارد. با توجه به تحولات مذکور، چشم‌انداز سیاسی اروپا تا حدودی به سرنوشت این انتخابات گره خورده و نتیجه انتخابات پارلمان اروپا برای آینده آن حیاتی است.