به گزارش سرویس بین‌الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: «با توجه به برنامه‌های نگهبانی که واشنگتن با همکاری با دولت‌های دیگر سعی در ایجاد آن دارد، در صورت انجام، در نهایت منجر به اعزام تجهیزات نظامی بیشتری به خلیج‌فارس و دریای عمان می‌شود و ممکن است به ورود دیگر جنگنده‌ها نیز برسد. این مساله به آن معناست که حاشیه ارتکاب اشتباه‌های کشنده‌ای که به بروز درگیری‌هایی با نتایج نامشخص بینجامد، افزایش می‌یابد.»

البته «نظامی‌سازی» خلیج‌فارس و پر کردن آن از نیرو‌های نظامی به شیوه‌ای که واشنگتن سعی بر آن دارد، هرگز ایران را وادار به عقب‌نشینی نمی‌کند؛ چرا که زمینه‌ای برای چشم‌پوشی تهران از اهرم فشاری که با اتکا به سیطره استراتژیک خود بر تنگه هرمز و آب‌های خلیج‌فارس به‌کار بسته است، وجود ندارد. بلکه سوق دادن این نیرو‌ها به سمت مقابله با ایران، این کشور را بر آن می‌دارد تا اقداماتی قاطعانه‌تر را اتخاذ کند، همان‌طور که تا کنون، جدیت واقعی خود را با ساقط کردن پهپاد آمریکایی اثبات کرده است.

امروز با تغییر معادلات و موازین نظامی، شرایط کنونی و قدرت نیروی دریایی ایران قابل قیاس با گذشته نیست و پیشرفت زیادی کرده و ظرفیت‌های استثنایی در اختیار دارد که باعث شده از جایگاه ممتازی در خلیج‌فارس برخوردار باشد. وقوع مقابله نظامی که منجر به جنگ شود، تنها نیازمند سلسله اشتباهات تاکتیکی یا یک خطای کشنده است که به موازات تصورات نادرست، انجام شود. شاید حالت آماده باشی که این روز‌ها در خلیج‌فارس شاهد آن هستیم، به اضافه نیرو‌های نظامی، در مساحت دریایی گسترده و فشار‌هایی که واشنگتن علیه تهران وارد می‌کند، همگی زمینه را برای درگیری مهیا می‌کند؛ البته به نظر نمی‌رسد واشنگتن تحمل مسوولیت آن را داشته باشد؛ از این رو در تلاش است دولت‌های بیشتری را علیه ایران بشوراند تا در این مسیر تنها نباشد.