در ادامه این یادداشت آمده است: کشورهای منطقه قرن‌هاست که به منظور دستیابی به بازارهای بین‌المللی امنیت این منطقه را تامین می‌کنند و این مساله بدون همکاری و تعامل سازنده امکان پذیر نبوده و نیست. با توجه به شرایط بحرانی موجود باید به این مساله دقت کنیم که برای ایجاد امنیت دائمی که متاسفانه تا به امروز وجود نداشته است نیازمند این هستیم که قبول کنیم امنیت از طریق خرید اسلحه و انبار کردن آن و امضای توافقات نظامی با کشورهای بیگانه به‌وجود نمی‌آید؛ کشورهایی که از طریق دخالت‌های مداوم و حمایت از رژیم صهیونیستی، بزرگ‌ترین تهدید را برای تمام منطقه به‌وجود آوردند. امنیت از طریق اعتماد‌سازی، استفاده از توان داخلی و ملی و همچنین تقویت روابط حسن همجواری با دیگر کشورهای منطقه به‌وجود می‌آید. محمدجواد ظریف در ادامه یادداشت خود آورده است: منطقه از فقر گفت‌وگوی منطقه‌ای فراگیر در تمامی زمینه‌ها رنج می‌برد و این مساله منجر به خشک شدن ریشه‌های صلح و آبادانی می‌شود. منطقه ما به‌جای طرح اتهامات و استفاده از تعابیر خصمانه و خشونت‌آمیز و همچنین رقابت‌های تسلیحاتی و انبار اسلحه به گفت‌وگوی منطقه‌ای و داخلی نیاز دارد.

وزیرخارجه می‌نویسد: جمهوری اسلامی ایران با پی بردن به خطرات آینده، پیش‌تر دو ابتکار را پیشنهاد داد؛ «مجمع گفت وگوی منطقه‌ای» و «معاهده عدم تعرض» و اکنون با افزایش تهدیدات و چالش‌ها و به منظور نجات منطقه از ویرانی، ضرورت برگزاری گفت‌وگوی جدید منطقه‌ای بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود و ما حفظ امنیت منطقه را یک مسوولیت برای تمام کشورهای موجود در آن می‌دانیم.

ما همچنین بر این باوریم که با مشارکت تمام کشورهای حوزه هرمز می‌توانیم از امواج پرتلاطم بگذریم و منطقه را به ساحل آرامش و پیشرفت و شکوفایی برسانیم. فراهم کردن امنیت منطقه‌ای وظیفه اساسی تمام کشورهای منطقه است و سرچشمه امنیت باید از درون بجوشد و بدون دخالت خارجی باشد. با توجه به اشتراکات دینی، فرهنگی، تاریخی و جغرافیایی، سرنوشت ملت‌های منطقه به هم وابسته است و نمی‌توان امنیت را تفکیک یا تقسیم کرد؛ یا همه از امنیت بهره می‌برند یا همه از آن محروم می‌شوند. بنابر همین اصل، حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل طرح «ابتکار صلح هرمز» را مطرح کرد، ابتکار صلح هرمز با مشارکت عربستان، عراق، عمان، امارات، کویت، قطر، بحرین و جمهوری اسلامی ایران می‌تواند از طریق گفت‌وگوی منطقه‌ای و داخلی، امنیت فراگیر را در منطقه محقق کند.

وزیر امورخارجه ایران در ادامه یادداشت خود آورده است: این ابتکار بر اصول ثابتی بنا شده است؛ از جمله پایبندی به اهداف و اصول بین‌المللی، حسن همجواری، احترام به حاکمیت ملی و یکپارچگی کشورها، عدم ایجاد تنش در مرزهای بین‌المللی، حل تمام اختلافات از طریق راه‌های مسالمت‌آمیز، عدم ایجاد تهدید و استفاده نکردن از خشونت و عدم مشارکت در هرگونه ائتلاف نظامی علیه کشورهای دیگر، پرهیز از دخالت در امور داخلی و روابط خارجی کشورهای دیگر، احترام به مقدسات و نمادهای ملی، دینی و تاریخی یکدیگر، منافع متقابل و مساوی بودن جایگاه تمام کشورهای منطقه، دستیابی به اهداف عالی از جمله صلح، ثبات، پیشرفت و آسایش برای تمام کشورها و ملت‌های منطقه، رسیدن به تفاهم و همکاری‌های دوستانه برای ریشه‌کن کردن تروریسم، افراط‌گری و درگیری‌های فرقه‌ای، از بین بردن تمام تنش‌ها و حل تمام اختلافات و درگیری‌ها از طریق راه‌های مسالمت‌آمیز و گفت‌وگو، پشتیبانی و تقویت تماس‌ها و هشدارهای پیشگیرانه میان کشورهای منطقه، تامین امنیت جمعی برای انرژی، آزادی کشتیرانی و حمل‌ونقل نفت و دیگر منابع، حفظ محیط زیست و تقویت همکاری و ارتباط و تشویق به تجارت و سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال در تمامی زمینه‌ها و میان کشورها و ملت‌ها و بخش‌های خصوصی.

در این یادداشت همچنین آمده است: دستیابی به اهداف فوق از طریق ایجاد مجامع مشترک در سطوح مختلف از جمله کارشناسان، وزرا و روسای کشورها و همچنین متخصصان و مراکز فکری و بخش‌های خصوصی و تشکیل کارگروه‌های فنی برای ارائه ابتکارات لازم که در اولویت قرار دارند، محقق می‌شود.

محمدجواد ظریف در ادامه یادداشت خود در این روزنامه کویتی می‌نویسد: معاهده عدم تعرض و عدم دخالت و کنترل افزایش بی‌رویه توان تسلیحاتی، اعتمادسازی، ایجاد منطقه خالی از سلاح کشتار جمعی، ایجاد روابط نظامی و تبادل اطلاعات و تماس‌های مستمر، مبارزه با مواد مخدر، تروریسم و قاچاق انسان، بهبود امنیت انرژی و آزادی کشتیرانی و سرمایه‌گذاری مشترک در بخش‌های نفت، گاز، ترانزیت و حمل‌ونقل، گسترش همکاری‌های بخش خصوصی و تجارت و کار، همکاری‌های فرهنگی و اجتماعی مانند گفت‌وگو میان مذاهب و گردشگری، همکاری‌های علمی مانند تبادل دانشمندان و دانشجویان و انجام پروژه‌های مشترک در زمینه‌های علمی و فناوری، همکاری در زمینه‌های نوین سایبری مانند امنیت سایبری و امنیت هسته‌ای و حفظ محیط زیست به خصوص محیط زیست دریایی و پیامدهای منفی گرد و غبار و ریزگردها و همچنین همکاری‌های انسان دوستانه به‌خصوص در زمینه مهاجران، پناهندگان و آوارگان از جمله موضوعات و محورهایی است که می‌تواند در نشست‌های هشت کشور مطرح شود. همچنین می‌توان از امکانات سازمان ملل برای ایجاد پوشش بین‌المللی برای رفع نگرانی احتمالی برخی طرف‌ها و تامین منافع قانونی جامعه بین‌المللی استفاده کرد و طبیعی است که موفقیت هر طرحی نیازمند مشارکت جمعی تمام اعضا و ایجاد اعتماد متقابل است.

ظریف در پایان یادداشت خود آورده است: جناب حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران این مسوولیت را به من سپرد تا مشورت‌هایم را آغاز و نظر کشورها و نخبگان منطقه را جویا شوم و ابتکار صلح هرمز را تقویت و تکمیل کنم. نخبگان و مراکز فکری و بخش‌های خصوصی می‌توانند پیشنهادها و نظرات سازنده خود را مطرح و از ابتکار صلح هرمز حمایت کنند. ما به تحقق این ابتکار عمل امیدوار هستیم و انتظار داریم که پاسخ‌های مثبتی از کشورهای منطقه دریافت کنیم، همچنین ما آمادگی خود را برای انجام گفت‌وگوی فراگیر در چارچوب اهداف فوق‌الذکر اعلام می‌کنیم.

اخبار مرتبط