واشنگتن‌پست تحلیل کرد
ترس‌های واشنگتن پس از ترور سردار
او می‌گوید: «آنها تحت فشار شدیدی هستند و کسانی که تحت فشار شدید باشند می‌توانند بسیار تهاجمی و خصمانه واکنش نشان بدهند.» اینکه واکنش بلندمدت ایران چه خواهد بود و ترامپ چگونه به آن پاسخ خواهد داد، ناشناخته‌‌هایی است که فرماندهان ارتش آمریکا باید در ماه‌های پیش رو با آنها دست به گریبان باشند. گسترش تلاش بلندمدت ایران برای پایان دادن به حضور آمریکا در خاورمیانه یکی از دلایل سران ارتش آمریکا برای ایجاد تمهیدات محافظتی تازه در پایگاههای نیروهای آمریکایی است. کنث پولاک، کارشناس موسسه آمریکن انترپرایز می‌گوید: «ترور ژنرال سلیمانی چنان شوک بزرگ و خشم‌آور و با رفتار‌های پیشین آمریکا متفاوت بود که ایران تصمیم گرفت آمریکا باید به‌طور کلی از منطقه خارج بشود و این خروج باید به موقع انجام شود. برای ایران زندگی کردن در مجاورت دونالد ترامپ بسیار خطرناک است.»
آمریکا برای بازدارندگی از تنش‌زایی ایران به گسترش حضور نظامی در سراسر منطقه پرداخته و این راهبرد بازدارندگی در شبه‌جزیره عربستان به خوبی مشهود است، جایی که یک گروه خاکی-آبی با بیش از چهار هزار ملوان و تفنگدار دریایی، جت‌های هری‌یر (Harrier Jump Jet) و ناوچه عظیم آبی‌خاکی، از جمله تجهیزات مستقر در دریا هستند که برای واکنش در زمان تنش احتمالی در آماده‌باش به سر می‌برند. مک‌کنزی خطاب به نیروهای ناو یو.اس.اس باتان گفته است: «ما شمار چشمگیری از تجهیزات و تفنگداران دریایی را به صحنه آوردیم تا این پیام را به ایران بدهیم که گرچه به دنبال جنگ با شما نیستیم... اما اگر مجبور شویم، آماده پاسخگویی هستیم.» در شرق دریای عرب نیز ناو هواپیمابر هری اس. ترومن با ۷۵۰۰ سرباز حضور دارد. نیروهای آمریکایی در عربستان نیز به دنبال احیای عملیاتشان هستند تا جت‌های اف۱۵ بتوانند با پشتیبانی سامانه تاد و سکو‌های پرتاب پاتریوت، از حملاتی مانند حمله به تاسیسات نفتی آرامکو پیشگیری کنند. مقامات ارتش آمریکا همچنین استقرار تجهیزات نظامی بیشتر در غرب پایگاههای هوایی ایالات متحده در قطر و امارات را ارزشمند می‌دانند، زیرا به باور مک‌کنزی این پایگاه‌ها به دلیل مجاورت با ایران، «هم مزیت و هم خطر» به شمار می‌روند. اینکه آیا این نوع بازدارندگی در برابر یک کشور حامی طیفی از گروه‌های نیابتی که قابلیت انجام حملات مختلف را دارند می‌تواند کارآمد باشد یا خیر، پرسشی بی‌پاسخ است. ایلان گلدنبرگ، کارشناس مرکز امنیت نوین آمریکا می‌گوید: «درک ایرانی‌ها از قدرت‌نمایی ما لزوما آن‌گونه نیست که ما می‌پنداریم.» مقامات نظامی آمریکا همچنین باید با این تردید دست به گریبان باشند که پنتاگون تا کی به آنها اجازه می‌دهد تجهیزات مورد‌نظر را در اختیار داشته باشند. به گفته مقامات آمریکایی، تصمیم‌گیری تهران برای انجام حملات بیشتر یا هدف قرار دادن یک مقام نظامی ارشد آمریکایی می‌تواند ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد. این مقامات، عراق را در دوران پس از سلیمانی خطرناک‌ترین نقطه برای سربازان آمریکایی می‌بینند و امیدوارند بتوانند موافقت عراق را با استقرار سکو‌های پرتاب پاتریوت در این کشور به دست آورند. اما این سامانه‌ها برد محدودی دارند و نمی‌توانند پوشش محافظتی کاملی ایجاد کنند. مقامات آمریکایی همچنین از حضور نیروهای مرتبط با ایران در سوریه نگران هستند. مک‌کنزی اعلام کرده که در کوتاه‌مدت بزرگترین نگرانی آنها از حمله مستقیم ایران نیست، بلکه «گروه‌های نیابتی ایران در مناطقی مانند عراق و سوریه است که می‌توانند علیه ما اقدام کنند.» مقامات آمریکایی همچنین از افزایش آسیب‌پذیری در افغانستان می‌گویند، جایی که صد‌ها آمریکایی در اطراف کابل و در پایگاههای کوچکتر سراسر این کشور -بدون تجهیزات دفاع موشکی قابل توجه - مستقر هستند. چه‌بسا بزرگترین چالش برای مقامات نظامی آمریکا تضمین این مساله باشد که هرگونه حمله موشکی ایران به یک رویارویی منطقه‌ای تمام عیار منجر نشود. این امر مستلزم تحلیل‌های جدی درباره چگونگی واکنش ایران به حملات متقابل آمریکاست.
منبع: دیپلماسی ایرانی
